Peyğəmbərimiz (s.ə.v) bir hədisində qiyamətin böyük əlamətlərindən biri olaraq günəşin qərbdən çıxacağını xəbər vermişdir.

“Günəş qərbdən çıxacaq, insanlar toplu şəkildə iman edəcək, ancaq daha əvvəl iman etməmiş olanların imanları özlərinə bir fayda təmin etməyəcək.”  (Tecrid-i Sarih Tercümesi, XII 307; Müslim, Fiten, 118)

13-cü əsrin böyük mücəddidi Səid Nursi Həzrətləri isə bu möcüzəvi hadisənin necə reallaşa biləcəyini “Şüalar” kitabında bu şəkildə izah etmişdir:

Günəşin məğribdən çıxması və yerdən dabbətül-ərzin zühurudur. Amma günəşin məğribdən (qərbdən) tuulu (doğması) isə, açıq bir şəkildə (isbata ehtiyac duyulmayacaq dərəcədə) bir qiyamət əlamətidir. Və bədahəti (aşkarlığı) üçün, ağlın iradəsi ilə bağlı olan tövbə qapısını bağlayan bir hadisə-i səmaviyə (Allahın yaratdığı hadisə) olduğundan, təfsiri və mənası zahirdir (şərhi və mənası açıqdır), şərhə ehtiyacı yoxdur. Yalnız bu qədər var ki: Allahu aləm, o tuluun (doğuşun) səbəbi zahirisi (aydın səbəbi):

Kürə-i ərz (dünya) başının ağlı hökmündə olan Quran onun başından çıxmasıyla zəmin divanə (ağlı başında olmayan) olub, izn-i İlahi (Allahın icazəsi) ilə başını başqa səyyarəyə (planetə) dəyməsiylə hərəkətindən geri dönüb, qərbdən şərqə olan səyahətini iradə-i Rəbbani (İlahi iradə) ilə şərqdən qərbə təbdil etməklə (dəyişərək) günəş qərbdən tulua (doğulmağa) başlayar. Bəli, ərzi şəms (günəş) ilə, fərşi Ərş (yer və göy) ilə qüvvətli bağlayan hablullahil-metin (Allahın mənəvi… ardı... →