seyidlik

1.Risalələrdə Əhli-beyt və seyidlik mövzusu 

Altıncısı: Nurun şagirdlərindən bəzilərinin nurlardan fövqəladə iman höccətlərinə və sarsılmaz, aynəl-yakin Ulumu- imaniyəni görüb istifadə etdiklərindən bu biçarə tərcüməçisinə bir növ təşviq, təbrik, təqdir və təşəkkür növündə çox hüsnü-zənlə müfritanə (ifrat edən, həddini aşan) mədhləriylə məni günahkar göstərənə deyərəm:

Mən aciz, zəif, qürbətdə, mənfi, yarım ümmi, əleyhimə təbliğat ilə xalqı məndən ürkütmək haləti içində Quranın dərmanlarından, imani və qüdsi həqiqətlərindən dərdlərimə tam dərman olaraq özümə tapdığım zaman bu millətə və bu vətən övladlarına belə tam bir dərman olacağına qənaət gətirdiyim üçün, o qiymətli həqiqətləri qələmə aldım. Xəttinin bir nöqsan olmasından yardımçılara bir çox möhtac ikən, inayəti- ilahiyyə mənə sadiq, xas, mətin köməkçiləri verdi.

Əlbəttə, mən onların hüsnü zənnlərini və səmimi mədhlərini (mədh etmələrini, təriflərini) tamamilə rədd etmək və xətirlərini təqdirlə (qəmləndirərək, xəbərdarlıq edərək) qırmaq, o xəzinəni -Qurana alınan nurlara bir xəyanət və ədavət (düşmənçilik, kin) hökmünə keçər. O almaz qələmlə və qəhrəman qəlbli müavini qaçıracaq deyə, onların adı, müflis (hər şeyini itirmiş) şəxsimə qarşı mədhü- sənalarını (mədh edib tərifləməyə), əsl mal sahibi və bir mənəvi möcüzə-i Quraniyə olan Risalə-i Nura və xas şagirdlərinin şəxsiyyəti- gücümüzü çevirirdi.

“Mənim həddimdən yüz dərəcə ziyadə hissə verirsiniz”… ardı...

 

1.
Altıncısı: Nurun şagirdlərindən bəzilərinin Nurlardan fövqəladə iman dəlillərini və sarsılmaz, aynəl-yakin ulum-u imaniyyəni görüb istifadə etdiklərindən, bu biçarə tərcüməçisinə bir cür təşviq, təbrik, təqdir və təşəkkür növündə həddən artıq hüsnü zənnlə ifrat mədh etmələriylə məni günahkar göstərənə deyirəm:

Mən aciz, zəif, qürbətdə, mənfi, yarım ümmi, əleyhimdə təbliğat ilə xalqı məndən ürkütmək haləti içində Quranın dərmanlarından, imanı və qüdsi həqiqətlərindən dərdlərimə tam dərman olaraq özümə tapdığım zaman, bu millətə və bu vətən övladlarına da tam bir dərman olacağına qərara gəldiyim üçün, o qiymətli həqiqətləri qələmə aldım. Xəttimin çox nöqsanlı olmasından köməkçilərə daha çox möhtac ikən, inayəti İlahiyyə mənə sadiq, xas, mətin köməkçiləri verdi.

Əlbəttə, mən onların hüsnü zənnlərini və səmimi mədhlərini tamamilə rədd etmək və xatirlərini təqdirlə qırmaq, o Quran xəzinəsindən alınan Nurlara bir xəyanət, ədavət hökmünə keçər, o almaz qələmli və qəhrəman ürəkli müavinləri qaçıracaq deyə, onların adi, müflis şəxsimə qarşı mədhü sənalarını, əsl mal sahibi, bir mənəvi Quran möcüzəsinə olan Nur Risaləsinə, xas şagirdlərinin şəxsiyyəti gücünə çevirirdim.

“Mənə həddimdən yüz dərəcə çox hissə verirsiniz” deyə bir cəhətdə xatirlərini qırırdım. Görəsən, heç bir qanun, uzaq duran və razı olmayan bir adamı başqalarının onu mədh etməsiylə günahkar edərmi ki, qanun adına hərəkət edən rəsmi məmur məni günahkar edir?

Həm nəşr… ardı...

 

Risaləyi Nurda seyidlik mövzusu

Birinci Əsas:  Guya mən lovğayam, təkəbbürlüyəm və özümü mücəddid (böyük alim) hesab edirəm. Mən bütün gücümlə bunu rədd edirəm. HƏMÇİNİN MEHDİLİK BƏNZƏTMƏSİNİ HEÇ QƏBUL ETMƏDİYİMƏ GÖRƏ BÜTÜN QARDAŞLARIM ŞAHİDLİK EDƏRLƏR. HƏTTA DƏNİZLİDƏKİ SAVADLI İNSANLAR “ƏGƏR SƏİD MEHDİLİYİNİ ORTAYA ATSA BÜTÜN TƏLƏBƏLƏRİ QƏBUL EDƏCƏK” DEDİKDƏ, SƏİD ETİRAZ ƏRİZƏSİNDƏ QEYD EDİR Kİ: “MƏN SEYİD DEYİLƏM. MEHDİ SEYİD OLACAQ.” BİLDİRƏRƏK, ONLARIN FİKRLƏRİNİ RƏDD ETMİŞDİR. (Şüalar, 14. Şüa, səh, 355 )

55: “HƏZRƏTİ ƏLİ (R.Ə)-IN HƏQİQƏT ELMİNİ ÖYRƏNMƏYİM BAXIMINDAN TƏLƏBƏSİ OLDUĞUM ÜÇÜN MƏNƏVİ ÖVLADI OLA BİLƏRƏM”  DEYƏRƏK ONA RƏVA GÖRÜLƏN MÖVQELƏRƏ LƏYAQƏTİNİN LAYİQ OLDUĞUNU QƏBUL ETMİŞDİR. Mənası heyranedici olan Celcelutiyə qəsidəsində Hz. Əli (r.ə) tərəfindən tərif edilən bir qəsidədə İmam Əli (r.ə)-ın çox cəhətlərlə Risaləyi Nuru açıqlıqlayan işarələrlə, Bədiüzzaman adını Risaləyi Nura verməsindən, mənə əmanət olaraq verilən o adı Risaləyi Nura qaytardığımı yazmışam.

BUNUNLA BİRLİKDƏ, “MƏN DƏ MƏNƏVİ ƏHLİ BEYTDƏN SAYILA BİLƏRƏM” DEMƏKDƏ MƏQSƏDİM ODUR Kİ, BİR QİSİM MÜCTƏHİDLƏRİN, “ONUN AİLƏSİNƏ VƏ SƏHABƏLƏRİNƏ SALAM OLSUN” DUASINDA, “SEYİD OLMAYAN, LAKİN ƏHLİ TƏQVA OLANLAR O DUAYA DAXİLDİRLƏR” DEDİKLƏRİNDƏN O ÜMUMİ DUADA MƏNİM DƏ BİR PAYIM OLMASI ÜÇÜN  XAHİŞANƏ BİR MƏNADIR. Yoxsa o xətalı məna heç ağlıma gəlməmişdir. (Şüalar, 14. Şüa, səh. 358… ardı...