PEYĞƏMBƏRİMİZ (S.Ə.V)-Ə VƏHYİN GƏLİŞİ NECƏ OLURDU?
Peyğəmbərimiz (s.ə.v) vəhy gələcəyi zaman onsuz da hiss edir. Bir ağırlıq şəklində, üstünə ciddi bir ağırlıq çökür. Digər səhabələr də bunu onsuz da bilir, rəngi solur və yaxud qızarmağa başlayır. Vəhy tam başlayacağı anda da Peyğəmbərimiz (s.ə.v) gözlərini bağlayır. O zaman səhabələr də gözlərini bağlayırlar, Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-ə baxmırlar. Ümumiyyətlə də, hər zaman nəzakət göstərilərək Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-in üstü tüllə örtülür. Üzü, başı çiyinlərinə qədər tül ilə tamamilə örtülür. Vəhy davam edir. Onsuz da vəhyin davam etdiyi aydın olur. Oradakı hər kəsin üstündə də bir təzyiq olur. Vəhy bitdiyində Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-in üzündən tülü açırlar.
Ondan sonra o özünə gəlir, biraz rahatlayır, yəni bir vəhy gəldiyində yarı huşunu itirmə kimi olur. İlk əvvəllər Peyğəmbərimiz (s.ə.v) dilini tərpədərək əzbərləməyə çalışırdı. Allah “bir daha etmə” dedi. Allah “Əzbərləməyə çalışma, Biz sənə onsuz da onu əzbərlədəcəyik, ürəyinə həkk edəcəyik, o, bizim işimiz” deyir. Allah, “Sən yalnız dinlə” deyir, o şəkildə. Məsələn, çox uzun surələr, ayələr gəlir, sonra hamısını su kimi əzbərdən söyləyirdi. İlk əvvəl Peyğəmbərimiz (s.ə.v) narahat olurdu, görəsən unudarammı deyə. Çünki çox böyük bir məsuliyyət. Unutmamaq üçün daim təkrarlayır, o da onu çox yorurdu, Allah “”bir daha etmə” dedi, etmədi.
ALLAH İNSANLARI ARXALARINDAN SARIB ƏHATƏ ETMİŞDİR
Allah deyir: “Biz sizi arxanızdan sarıb-əhatə etdik.” Biz ekranın yalnız ön tərəfini görürük, indi arxa tərəf heç görünmür, elə deyilmi? Ön tərəf, ekran görünür, bu qədər. “Mən sizi arxanızdan sarıb-əhatə etdim, sizi oradan seyr edirəm” deyir Allah, “və görürəm” deyir. “Dinləyirəm, danışmağınızı da Mən yaradıram” deyir. Buradakı xatırlatmada nə var? Deyir “Sizi istəsəm, arxanızdan da çəkib alaram. Arxanızda dayanıram” deyir Allah. Hər insanın elə, “kürəyinizdəyəm” deyir Allah. Allah öndən də, yandan da, hər tərəfdən də görər, amma o təfərrüatı verir. Bax, “siz yalnız öndən görə bilirsiniz, amma Mən sizi kürəkdən də görürəm” deyir Allah.