Hörmətli Adnan Oktarın 11 noyabr 2011-ci il tarixli reportajından Yasin surəsi ilə əlaqədar şərhləri.
YASƏMƏN AYŞƏ KİRİŞ:Bir ayə deyə bilərəm, hocam? Siz bu mövzunu, bu ayəni daha əvvəl izah edərkən demişdiniz. Yasin surəsinin son ayəsi, İnşaAllah. Əuzubillahiminəşşeytanirracim Bismillahirrəhmanirrəhim.“Bir şeyi yaratmaq istədikdə ona təkcə: “Ol!” deyər, o da olar.(Yasin surəsi, 82)-deyə buyurur Allah.
ADNAN OKTAR:Qardaşım, artistliyi buraxsınlar, insanın yaradılışı, məsələn, baxın bu qab çinidir, bu gildən hazırlanır. Allah:“Gildən, palçıqdan bişmiş keramikadan bir insan heykəli hazırladım”-deyir.“Öz əllərimlə, iki əlimlə”-deyir, yəni qüdrət əliylə. Keramikadan bir heykəl var, “hazır farfor heykəllər ona ruhumdan üfürdüm” deyir. Birdən-birə gedərək “Salamun Aleykum” deyərək gəlir, möcüzə bu qədərdir. İnsanın yaradılışı budur.“Bişmiş palçıqdan, keramikadan”-deyilir. Nə üçün elə edir? Xoşumuza gəlsin deyə, mələklərin xoşuna gəlsin deyə. Keramikaya ehtiyacımı var Allahın?
YASƏMƏN AYŞƏ KİRİŞ:Haşa, əlbəttə ki, yoxdur.
ADNAN OKTAR:Baxın birdən-birə insanlar, burada qardaşlarımız meydana gəldi bir anda. Keramikadanmı yaratdı Allah? Bir anda yaradır, bu qədər. Bu çırpınışları insanın şövqünü daha da artırır. Qunduz kimi civildəyərək onları, yolumuza davam edəcəyik, inşaAllah.
