Hörmətli Adnan Oktarın 29 dekabr 2010-ci il tarixli reportajından Taha surəsi ilə əlaqədar verdiyi izahlar.
ADNAN OKTAR: Taha surəsi 114-cü ayədə deyilir, şeytandan Allaha sığınıram: “Haqq Hökmdar olan Allah ucadır! Onun ayələrinin vəhyi sənə tamamlanmayınca Quranı oxumağa tələsmə və: “Ey Rəbbim! Elmimi artır!”–de.” Müsəlmanlar da, elmlərinin artması üçün Allaha dua etməlidirlər. “Ey Rəbbim, elmimi artır!”-deməlidirlər. Biz də Allaha: “Ey Rəbbim, elmimizi artır!”-deyə dua edirik. “Quranı oxumağa tələsmə”, deməli, Quran düşünərək, təfəkkür edərək, başa düşərək, yavaş-yavaş oxumaq lazımdır. “Biz bundan əvvəl Adəmlə də əhd bağlamışdıq. Lakin o, əhdi unutdu və Biz onda əzm (qərarlılıq) görmədik.”
Allah, burada Adəm (ə.s)-da olan iki şeyə diqqət çəkir. Birinci, verdiyi əhdini unutmasına, ikinci isə əzmkarlıq göstərməməsinə. Allah: “Əzm görmədik”-deyir. Müsəlmanın yaddaşı çox güclü olmalı, çox diqqətli olmalı, ikincisi də əzmkar olmalıdır. İnşaAllah dini yaymada, İttihad-ı İslamda, Türk-İslam Birliyində, Allahı sevməkdə, Allah qorxusunda, Qurana xidmətdə əzmkar (qərarlı) olmalı, heç bir şəkildə diqqəti dağılmamalıdır. “Bir zaman mələklərə: “Adəmə səcdə edin!” – demişdik. İblisdən başqa hamısı səcdə etdi. O, inadkarlıq etdi.” Yəni mən “səcdə etmərəm” dedi. Allah Adəm (ə.s)-a səcdə etdirir, bu isə ona çətin (ağır) gəlir. Hz. Adəm (ə.s)-ın qarşısında əyilmək, səcdəyə qapanmaq çətin gəlir, buna razı olmur.
Şeytandan Allaha sığınıram, Allah: “Biz dedik: Ey Adəm! Bu, həm sənin, həm də zövcənin düşmənidir”-deyir. Allah şeytanın bu xüsusiyyətinə diqqət çəkir: “Biz dedik: Ey Adəm! Bu, həm sənin, həm də zövcənin düşmənidir”-deyir. Yəni, “bu sənin, yoldaşının və bütün insanların düşmənidir” deyir Allah. Həmçinin “O sizi Cənnətdən çıxartmasın, yoxsa bədbəxt olarsan” deyir. Yəni, “cənnətdə xoşbəxtlik var, cənnətdən çıxsan bədbəxt olarsan” deyir Allah, Adəm (ə.s)-ın diqqətini buna çəkir. “Həqiqətən, sənin acmamağın və çılpaq qalmamağın orada (Cənnətdə) qalmağından asılıdır.” Diqqət edin, “həqiqətən, sənin acmamağın”, yəni cənnətdə aclıq hissi yoxdur.
“Çılpaq qalmamağın”, yəni Allah cənnətdə həmişə onun üzərində bir paltar yaradır. Bütün paltarları yaradan Allahdır. Məsələn, Allah Quranda: “Zirehli geyimlər düzəltdi”-deyir. Çünki biz Allahın yaratdığı paltarın surətini görürük, paltarın əslini isə görə bilmərik. Çöldəki paltarın nə rəngi vardır, nə də elə örtücü xüsusiyyəti vardır, çünki çöldəki maddə şəffafdır, ora zülmət qaranlıqdır. Örtücü xüsusiyyətini, Allah bizim beynimizdə yaradır. “Həqiqətən, sənin acmamağın və çılpaq qalmamağın orada (Cənnətdə) qalmağından asılıdır. Allah deyir ki, “cənnətdə qalmağın mənə itaət etməyindən, mənə tabe olmağından asılıdır.”
“Sən orada nə susayacaq”, yəni cənnətdə susamaq və acmaq hissi yoxdur, eləcə də çılpaq qalmaq da yoxdur. “Nə də bürküdən əziyyət çəkəcəksən!”, həddindən artıq soyuq, həddindən artıq isti hava da yoxdur. Cənnətin mülayim, gözəl bir iqlimi vardır. “Şeytan ona vəsvəsə edib dedi: Ey Adəm! Sənə əbədiyyət ağacını və tükənməyəcək bir mülkü göstərim?”, hz. Adəm (ə.s), Allahın sözünə etibar etməli olduğu halda, şeytanın sözünə inanır, beləliklə də vəsvəsəyə düşür. Baxın, “şeytan ona vəsvəsə edib dedi: Ey Adəm! Sənə əbədiyyət ağacını və tükənməyəcək bir mülkü göstərim?.” Onsuz da cənnətdə həmişəlik qalacaq.
Şeytan isə: “Sən burada həmişəlik qalmayacaqsan, ancaq mən sənə bir yol, bir üsul göstərəcəyəm, ona riayət etdiyin təqdirdə burda həmişəlik qalacaqsan, amma bu şərtlə ki, gərək mənim sözümü eşidəsən”-deyir. Halbuki, Allah onsuz da: “Həmişəlik qalacaqsan”-demişdir. Allahın sözünə inanması lazım olduğu halda, şeytanın sözünə inanır. Şeytan: “Və tükənməyəcək bir mülkü göstərim?”-deyir, yəni “bu mülkün hamısı yox olacaq, amma yox olmamasını istəyirsənsə, sənə buyurduqlarımı yerinə yetir”-deyir. Baxın, Allah imanı zəif olan bir insanın cənnətdə nə vəziyyətə düşəcəyini göstərir. Çünki biz cənnətə iman etmiş halda gedəcəyik, buna görə də cənnətdə rahat olacağıq.
İmansız bir insan cənnətdə yenə vəsvəsəyə düşə bilər, yenə narahat olar. Məsələn, bir kafir cənnətdə olsa çox narahat olar, çünki yenə Allahın varlığına şübhə edər. Biz, Allahı, Allahın Özünü tanıdığı kimi heç vaxt tanıya bilməyəcəyik. Bir insan Allahı, Allahın Öz-Özünü tanıdığı kimi tanımaq üçün gərək haşa Allah olmalıdır. Belə bir şeydə olmayacağı üçün, inşaAllah həmişə Allaha iman etməliyik. “İkisi də” –yəni, Adəm və Həvva- “ondan yedilər və ayıb yerləri özlərinə göründü.” Şeytan: “Əgər bu meyvədən yesəniz, həm əbədi yaşayacaq, həm də əbədi bu mülkün sahibi olacaqsınız”-deyir. Allahın vədinə etibar etməyib, şeytanın vədinə inandıqları üçün onun dediyinə uyub, elə bir şey əldə etmək istəyirlər.
Allahın o həqiqəti onlardan gizlətdiyini, şeytanın isə o həqiqəti bildiyini zənn edirlər. “Ayıb yerləri özlərinə göründü. Onlar üstlərinə Cənnət ağaclarının yarpaqlarından örtməyə başladılar.” Dərhal ayıb yerlərini örtməyə başlayırlar. “Beləliklə, Adəm Rəbbinə asi olub səhv yol tutdu.” Allah öz gücünü göstərir. Yox olmayan mülkdən bəhs etdiyi halda, əlindəki şeyləri də itirir, əynindəki paltarlar da yox olub gedir, inşaAllah. “Sonra Rəbbi onu seçib tövbəsini qəbul etdi və onu doğru yola yönəltdi.” Əlbəttə ki, hz. Adəm (ə.s) çox peşman olur, Allah isə ayədə: “Və onu doğru yola yönəltdi”-deyir. Buna görə də Allah imanlı olmağın əhəmiyyətini bizə göstərir.
Çünki möminlər cənnətə həm Allahdan razı qalmış, həm Allahdan razılıq qazanmış olaraq, sınaqdan keçirilmiş bir imanla daxil olarlar. Mömin cənnətdə də əbədi surətdə Allaha iman edir, Allahın varlığına əsla şübhə etmir. Həmişə Allahı sevir və Ona bağlı olur. Sınaqdan keçirilmiş imanın əhəmiyyətini Allah burada göstərir. Şeytandan Allaha sığınıram, Allah: “Bir-birinizə düşmən kəsilərək hamınız buradan yerə enin”-dedi, beləliklə, bu hökm Adəmə də, həyat yoldaşına da, şeytana da, bir sözlə hamısına aiddir. “Məndən sizə doğru yol göstərən rəhbər gəldiyi zaman hər kəs Mənim doğru yol göstərən bələdçimin ardınca getsə”-yəni Mehdi (ə.s)-ın ardınca getsə-“nə yolunu azar, nə də bədbəxt olar.”
Əlbəttə ki, ayə göndərilən peyğəmbərlərə işarə edir, həmçinin Mehdi (ə.s)-a da işarə edir. Amma ayənin yalnız bir əbcədi var, o da 1982-ci il tarixini verir. “Hər kəs Mənim doğru yol göstərən bələdçimin ardınca getsə”-yəni Mehdi (ə.s)-ın ardınca getsə-“nə yolunu azar”, beləliklə yolunu azan dəccaliyyətin əlinə düşər. Mehdi (ə.s)-ın ardınca getsə Allahın “Hadi” adının təcəllisinin ardınca gedər, doğru yola yönələr inşaAllah. “Nə də bədbəxt olar.” Yəni şən və xoşbəxt olar. Dəccaliyyət bədbəxtlik, kədər, zülm və əzab gətirər. Mehdiyyət isə sevinc, şadlıq, səmimiyyət, sevgi gətirər. Allah:
“Hər kəs Mənim doğru yol göstərən bələdçimin ardınca getsə”-deyir, yəni Allah bunu bir şərt kimi irəli sürür. Axırzamanda doğru yol göstərən bələdçi nədir? Bu Qurandır, Qurana tabe olmaqdır. Mehdi (ə.s) nə edəcək?. İnşaAllah O, Qurana dəvət edəcək. “Məndən sizə doğru yol göstərən rəhbər gəldiyi zaman”, deməli mütləq peyğəmbərlər gələcək. Amma, əlbəttə ki, burada ayənin ilk mənası “Məndən sizə “doğru” yol göstərən rəhbər gələcəkdir” deməkdir. İnşaAllah bu, bir çox peyğəmbərə işarə etdiyi kimi, açıq-aşkar mehdiyyətə də işarə edir. “Kim Mənim Zikrimdən üz döndərsə”-yəni Allahın Kitabından üz döndərsə-“onun güzəranı daralar”, beləliklə, Allah “güzəranını daraldaram” deyir.
Məsələn, psixoloji gərginliyə düşər, həmişə narahat olar, sıxılar. Sıxıntıdan xilas olmaqdan ötrü narkotik vasitələrdən istifadə edər, siqaret çəkər, içki içər, lakin bundan xilas ola bilməz. Diqqət edin, “kim Mənim Zikrimdən üz döndərsə, onun güzəranı daralar”, yəni “İqtisadi cəhətdən də ziyana uğradaram, iqtisadi böhran yaradaram”-deyir Allah, həmçinin iqtisadi böhranın səbəbini də izah edir. Allah: “Biz Qiyamət günü onu kor kimi hüzurumuza gətirdəcəyik”-deyir. Çünki darvinistlər görüntünün və görmə prosesinin təsadüfən yarandığını deyirlər. “Madam ki, elədir, göz və beyinin təsadüfən yarandığını deyirsiniz.”-deyir Allah, axirətdə darvinistlərin gözü qabağında göz əmələ gətirir, beləliklə göz yaranır.
“Təsadüfən yarandı”-deyirlər, məsələn, tutaq ki, bir adamın biri kürəyində, biri də ayağında olmaqla iki gözü var və bunlar sinirlər vasitəsiylə beyinə bağlanmışdır. Beyində də onların “təsadüfən yarandı” dediyi kimi bir görmə mərkəzi vardır. Bəs onda görən kimdir? O göz görüntünü meydana gətirir, göz görüntünü gözdən qəbul edir və beyinə ötürür. Beyində bütünlüklə elektrik cərəyanına çevrilər. Bəs bu zaman kim görər?. Belə halda heç kim görməz. Bəs nə baş verər? İnsan onda kor olar. Çünki biri bu görüntünü görməlidir və bu görən, Allahın yaratdığı bir ruh olmalıdır. Amma bir çoxları Allahın yaratdığı ruha inanmırlar. Görüntü də beyinə gəlib çatar, amma bir işə yaramaz. Allah, açıq şəkildə buna diqqət çəkir.
Diqqət edin, “Biz Qiyamət günü onu kor kimi hüzurumuza gətirdəcəyik” deyir Allah, çünki bir təsiri olmur. Allah ruha ehtiyac olduğuna, ruhun varlığına, görüntünü ruhun gördüyünə, həmçinin də açıq şəkildə iqtisadi böhrana diqqət çəkir. “Kim Mənim Zikrimdən üz döndərsə”, yəni Allah, güzəranlarının bu səbəbə görə sıxıntılı keçdiyini deyir. İnsanlar iqtisadi böhran baş verdikdə nə edərlər?. Boşanarlar, bir-birilərini döyər, söyər, həmçinin də intihar edərlər. Bəs niyə belə edirlər? Çünki iqtisadi böhran sıxıntı verər. Allah buna görə “güzəranı daralar” deyir. Allah: “Şən bir iqtisadi böhran deyil, əziyyətli, iztirablı, gərgin bir iqtisadi böhran yaradaram”-deyir. Madam ki, darvinistlər buna inanırlar “Və Biz Qiyamət günü onu kor kimi hüzurumuza gətirdəcəyik” deyir Allah. Allah darvinistlərin və materialistlərin xarakterinə diqqət çəkir, həm də “kor kimi hüzurumuza gətirdəcəyik”-deyir.
Çünki göz bir işə yaramaz. Qulaq da var, lakin o da bir işə yaramaz. Tutaq ki, adamın qulağı var, səslər qulağında cəmlənər. Özək, çəkic, zindan sümüklərinin hamısı da olar, lakin eşidən bir ruha ehtiyac duyular. Bəs indi təkamül onu yarada bilər? Tutaq ki, ruh da yoxdur. Ruh olmadıqda həm kar olarlar, həm də eşidə bilməzlər. O da: -“ey Rəbbim! Mən dünyada görürdümsə, indi nə üçün məni kor olaraq gətirdin?”-deyər. “Sən gözün təsadüfən yarandığını demirdinmi? Təsadüfən yaranan göz bax belə olur. Burda nə qəribəlik var? Gözündə kamera sistemi var, o da təsadüfən yarana bilməz, çünki onu yaradan Allahdır. Həm bənövşəyi rəngdə olan gözü, həm də sinirləri var, lakin görən ruhu yoxdur. Sən niyə təəccüblənirsən? Onsuz da ruha inanmırdın. Görən ruh deyil, mənəm deyirdin. İndi orda ruh yoxdur, bəs indi nə edəcəksən? Niyə səs-küy salırsan?”
Bax, “Biz günahkarları o gün, (üzləri qara, gözləri) gömgöy göyərmiş (sərt və kor) halda bir yerə toplayacağıq.” “Üzləri qaradır”-deyir Allah. “Madam ki, dərinin təkamül keçirməklə yarandığına inanırsınız, onda Allah sənin üçün heç bəyənməyəcəyin bir dəri yaradar. Gözləri də göy göz, qara göz, çox valehedici bir göz deyil. Allah gömgöy göyərmiş, bənövşəyi rəngdə bir göz yaradır. Bu da təsadüfən yaranmaz, amma onlar “təsadüfən yaranar” dediyi üçün Allah da belə edir. Bax, “sərtdir və heç bir funksiya yerinə yetirmir, bir az bundan əvvəl izah etdim, görüntü beyinə gəlir, lakin ruh olmadığı üçün beyin də görə bilmir, inşaAllah. Öz aralarında dünya barədə danışarlar.
Bəs nə deyərlər? Onlar öz aralarında pıçıldaşıb deyəcəklər: “Dünyada cəmi on gün qaldınız!”, yəni Allah, bu ayədə onların öz aralarında pıçıldaşıb dünyada cəmi 10 gün qaldıqlarını deyəcəklərini deyir. Orada da yenə dərin, sərxoş kimi söhbətə başlayarlar. “Biz onların nə deyəcəklərini də yaxşı bilirik. Onların ən ağıllısı: “Dünyada cəmisi bir gün qaldınız!” – deyəcək”. O gün də ən ağıllıları “dünyada cəmi bir gün qaldınız, o qədər qısa müddət qaldıq” deyirlər. Çünki zaman məfhumu olmadığına görə, zamanı dərk edə bilmirlər. Zaman bir hissdir. Zamanın nisbi olduğunu Allah Quranda çox misal gətirməklə göstərir. Əvvəllər inanmırdılar.
Bəs neçə il inanmadılar? Düz 1300 il, həm zamanın, həm də məkanın nisbi olduğuna inanmadılar. Sonda nisbi fizika aşkar edildi. Eynşteynin izahlarına əsasən zaman nisbi olduğu qənaətinə gəldilər. Məkan nisbidir, həmçinin zaman və məkanın sonradan meydana gəldiyini hələ yeni dərk etdilər. Onlar zaman və məkanın sonsuzluqdan bəri var olduğunu və sonsuza qədər də var olacağını zənn edirdilər. Bir də gördülər ki, zaman və məkan bundan 10 və ya 15 milyard il əvvəl yaradılmışdır.
