Bədiüzzamanın hz. Mehdi (ə.s)-ın çıxış zamanıyla əlaqədar sözləri

… GƏLƏCƏK DÜNYƏVİYYƏDƏ1400 İL SONRA GƏLƏCƏK BİR HƏQİQƏTİ ƏSRLƏRİNDƏ QARİB ZƏNN ETMİŞLƏR…. (Sözlər, səh. 318)

GƏLƏCƏK-İ DÜNYƏVİYƏDƏ 1400 İL SONRA GƏLƏCƏK BİR HƏQİQƏTİ ƏSRLƏRİNDƏ QARİB ZƏNN ETMİŞLƏR.

Əlcavab: Çünki Səhabələr, peyğəmbərlik söhbətinin feyz və bərəkətinə görə hər kəsdən çox axirət yurdunu düşünərək, dünyanın pisini bilərək, qiyamətin bilinməyən vaxtındakı hikməti İlahiyyəni anlayaraq əcəli şəxsi kimi dünyanın əcəlinə qarşı belə daim gözləyən bir vəziyyət alaraq, axirətlərinə ciddi çalışmışlar. Rəsulu Əkrəm Əleyhissalatu Vəssəlləm “Qiyaməti gözləyin, intizar edin” təkrar etməsi, bu hikmətdən irəli gəlmiş bir irşadı Nəbəvidir. Yoxsa meydana gəlməsi aydın olan dair bir vəhyin hökmüylə deyil ki, həqiqətdən uzaq olsun. Xəstəlik ayrıdır, hikmət ayrıdır. Peyğəmbər Əleyhissalatu Vəssəlləmin bu yeni sözləri hikməti ibhamdan irəli gəlir. Həm bu sirdəndir ki; Mehdi, Süfyan kimi axırzamanda gələcək şəxslər çox zaman bundan əvvəl hətta Tabiin zamanında onları gözləmişlər, yetişmək əməli etmişlər. Hətta bəzi əhli vəlayət “Onlar keçmiş” demişlər. Bu da, qiyamət kimi, hikməti İlahiyyə iktiza edər ki; vaxtları aşkar olmasın. Çünki hər vaxt, hər əsr, quvvə-i mənəviyənin möhkəmlətməsinə vəsilə olacaq və ümidsizlikdən qurtaracaq “Mehdi” mənasına möhtacdır. Bu mənada, hər əsrin bir hissəsi olmaq lazımdır. Həm qəflət içində pislərə uyğun gəlməmək və laqeydlikdə nəfsin düzümünü buraxmamaq üçün, nifaqın başına keçəcək müdhiş şəxslərdən hər əsr çəkinməli və qorxmalı. Əgər təyin edilsəydi, hər kəsə doğru yolu göstərmək üçün lazım olan hikmət məhv olardı.

İndi Mehdi kimi şəxsin haqqındakı rəvayətin fərqi və sirri budur ki: Hədisi təfsir edənlər, hadisələrin mətni təfsirlərinə və istinbatlarına tətbiq etmişlər. Məsələn: Mərkəzi səltənət o vaxt Şamda və ya Mədinədə olduğundan, hadisələri Mehdiyə və ya Süfyaniyəyi hz. mərkəzi səltənət ətrafında olan Bəsrə, Kufə, Şam kimi yerlərdə təsəvvür edərək elə təfsir etmişlər. Həm də o eşhasın şəxsi mənəvisinə və ya təmsil etdikləri camaata aid böyük əsərləri o eşhasın şəxslərində təsəvvür edərək elə təfsir etmişlər ki, o eşhası möcüzə çıxdıqları vaxt bütün xalq onları tanıyacaq kimi bir şəkil vermişlər. Halbuki demişdik: Bu dünya təcrübə meydanıdır. Ağılla qapı açılar, lakin ixtiyarı əlindən alınmaz. Elə isə o şəxs, hətta o möhtəşəm Dəccal belə çıxdığı zaman çoxları, hətta özü də bidayətən Dəccal olduğunu bilməz. Bəlkə nuru imanın diqqətiylə, o şəxs axırzamanda tanına bilər. (Sözlər, səh. 318)

….BUNDAN BİR ƏSR SONRA QARANLIQLARI DAĞIDACAQ ŞƏXSLƏR İSƏ, HƏZRƏTİ MEHDİNİN ŞAGİRDLƏRİ OLA BİLƏR. “(Şualar, 1. Şüa, s. 605) (Sikkə–i Təsdiqi Qeybi, səh. 90)

USTAD BU SÖZÜ “MİLADİ 1936 YƏNİ HİCRİ 1355–ciildə 1-ci ŞÜADA İFADƏ ETMİŞDİR. BU TARİXƏ GÖRƏ BİR ƏSR SONRASI HİCRİ 1400-cü İllərə UYĞUN GƏLİR

Tövbə surəsində: ”Onlar ağızları ilə Allahın nurunu söndürmək istəyirlər. Allah isə buna yol verməz, kafirlərin xoşuna gəlməsə də, O, Öz nurunu tamamlayar”.” ayəsindəki “…Allah, Öz nurunu tamamlamaqdan başqasını istəmir” cümləsi, qüvvətli və lətafətli münasibəti mənəviyəsiylə birlikdə şəddəli “lamlar” bir “lam” və şəddəli “mim” əsl sözdən olduğundan iki “mim” sayılmaq cəhətiylə min üç yüz iyirmi dörd (1324) edərək, Avropa zalımları dövləti İslamiyənin nurunu söndürmək niyyətiylə möhtəşəm bir sui-qəsd planı etdikləri və ona qarşı Türkiyə hamiyətpərvərləri, azadlığı iyirmi dörddə elanıyla o planı nəticəsiz buraxmağa çalışdıqları halda, təəssüf ki, altı-yeddi il sonra, hərbi ümumi nəticəsində yenə o sui-qəsd niyyətiylə Sevr müqaviləsində Quranın zərərinə çox ağır şəraitlə kafiranə fikirlərini yenə icra etmək olan planlarını nəticəsiz buraxmaq üçün Türk milliyyətpərvərləri cümhuriyyəti elanla qarşılığa çalışdıqları tarixi olan min üç yüz iyirmi dördə, otuz dördə, əlli dördə tam tamına uymaqla, o qarışıqlıq içində Quranın nurunu mühafizəyə çalışanlar içində Resail-in Nur müəllifi iyirmi dörddə (1324) və Resail-in Nurun başlanğıcı otuz dörddə (1334) və Resail-in Nurun nurani qisimləri və fədakar şagirdləri əlli dörddə (1354) qarşılama işləri gözə çarpır. Hətta həqiqəti halı bilməyən bir qisim əhli siyasəti təlaşa göndərdilər və bu yatırılmış sui-qəsdinə qarşı maarifləndirmə vəzifəsini tam yerinə yetirdiklərindən bu ayənin mənanı işarisi cəhətində bir səbəbi nəzəri olduqlarına qüvvətli bir əlamətdir. İndi İslam içində nuru Qurana müxalif vəziyyətlərinin əksəriyyəti, o sui-qəsdlərin və Sevr müqaviləsi kimi qəddaranə razılaşmaların dəhşətli nəticələridir. Əgər şəddəli “mim” belə şəddəli “lamlar” kimi bir sayılsa, o vaxt min iki yüz səksən dörd (1284) edər. O tarixdə Avropa kafirləri dövləti İslamiyənin nurunu söndürməyə niyyət edərək on il sonra rusları təhrik edib Rusun doxsan üç (1293) uğursuz müharibəsi ilə İslam aləminin parlaq nuruna fani bir bulud pərdə etdilər. Lakin bunda Resail-in Nur şagirdləri yerində Mövlana Xalidin (K.S.) şagirdləri o qaranlıq buludları dağıtdığından bu ayə bu cəhətdə onların başlarına rəmzən barmaq basır. İndi xatirə gəldi ki, əgər şəddəli “lamlar” və “mimlər” iki sayılsa BUNDAN BİR ƏSR SONRA QARANLIQLARI DAĞIDACAQ ŞƏXSLƏR İSƏ, HƏZRƏTİ MEHDİNİN ŞAGİRDLƏRİ OLA BİLƏR.” Hər nə isə… Bu nurlu ayənin çox nurani nöqtələri var.

Əlif. Ləm. Ra. Bu, insanları öz Rəbbinin izni ilə qaranlıqdan nura – Qüdrətli, Tərifəlayiq Allahın yoluna çıxartmaq üçün sənə nazil etdiyimiz bir Kitabdır. (İbrahim surəsi / 1)

(Şüalar, 1. Şüa, səh. 605)

(Sikkə-i Təsdiqi Qeybi, səh. 90)

-Onlar ağızları ilə Allahın nurunu söndürmək istəyirlər. Allah isə buna yol verməz, kafirlərin xoşuna gəlməsə də, O, Öz nurunu tamamlayar. (Tövbə Surəsi, 32) ayəsindəki, “…Allah, Öz nurunu tamamlamaqdan başqasını istəmir” cümləsinin əbcəd dəyəri: HİCRİ 1424 YƏNİ MİLADİ “2004” -dür.

3.

“HƏQİQİ GÖZLƏNİLƏN VƏ BİR ƏSR SONRA GƏLƏCƏK O ŞƏXS” …(KastamonuLahikası, səh. 61-62)

Əziz qardaşlarım! Sədaqətinizdən irəli gələn və həddimdən daha çox üstündə hüsnü zənninizə qarşı bundan əvvəl verdiyim cavabın bir tamamlaması olaraq, bu gələcək bəndi iki gün əvvəl yazmışdıq. Sizin fövqəladə sədaqət və cəhdinizin üstünlüyündən meydana gələn bir həftə əvvəlki məktubunuza qarşı hüsnü zənninizi bir dərəcə cərhədən mənim cavabımın hikməti budur ki: “…BU ZAMANDA ELƏ FÖVQƏLADƏ HAKİM CƏRƏYANLAR VAR Kİ, HƏR ŞEYİ ÖZ HESABINA ALDIĞI ÜÇÜN, MƏSƏLƏN, HƏQİQİ GÖZLƏNİLƏN VƏ BİR ƏSR SONRA GƏLƏCƏK O ŞƏXS belə bu zamanda gəlsə, hərəkatını o cərəyanlara qapdırmamaq üçün siyasət aləmindəki vəziyyətdən imtina edəcək və hədəfini dəyişdirəcək deyə təxmin edirəm. Həm üç məsələ var: Biri həyat, biri şəriət, biri imandır. Həqiqət nöqtəsində ən vacibi və ən böyüyü, iman məsələsidir. Lakin indiki ümuminin nəzərində və halı aləm ilcaatında (lazımlılığında) ən vacib məsələ, həyat və şəriət göründüyündən o şəxs indi olsa da, üç məsələni birdən ümumi ruyu zəmində vəziyyətlərini dəyişdirmək növü bəşərdəki cari olan adətullaha müvafiq gəlmədiyindən, hər halda ən böyük məsələni əsas edib, o biri məsələləri əsas etməyəcək. O zamana ki, iman xidməti saflığını ümuminin nəzərində pozmasın və avamın tez aldanan ağıllarında, o xidmət başqa məqsədlərə alət olmadığı reallaşsın. (Kastamonu Lahikası, səh. 61-62)

YETMİŞ BİRDƏ FƏCRİ SADİQ (HƏQİQİ AYDINLIQ) BAŞLADI VƏ YA BAŞLAYACAQ. ƏGƏR BU, FƏCRİ QAZIB (YALANÇI AYDINLIQ) DA OLSA, OTUZ-QIRX İL SONRA FƏCRİ SADİQ çıxacaq. ..”(Hutbe-i Şamıya, səh. 23)

“…Bəli İNDİ OLMASA DA 30-40 İL SONRA fənn və həqiqi bacarıq və mədəniyyətin məhasini o üç qüvvəti tam təchiz edib, cihazatını verib o doqquz maneləri məğlub edib dağıtmaq üçün həqiqətin araşdırılması istiqamətini və insaf və insanlıq sevgisi o doqquz düşmən tayfasının cəbhəsinə göndərmiş, inşaAllah YARIM ƏSR SONRA onları darmadağın edəcək.” (Hutbe-i Şamıya, səh. 25)

“Qırx il əvvəl Şamdakı Məscidi Əməvidə Şam üləmasının israrıyla içində yüz elm adamları on min adama yaxın bir böyük camaata verilən bu Ərəbi dərs risaləsindəki həqiqətləri bir şeyi vukuundan əvvəl hiss etməklə Eski Səid hiss etmiş, kamalı qətiyyətlə müjdələr vermiş və çox yaxın bir zamanda o həqiqətlər görünəcək zənn etmişdir. Halbuki iki hərbi ümumi və iyirmi beş il bir mütləq diktatorluq, o bir şeyi vukuundan əvvəl hiss etməklə qırx-əlli il təxirinə səbəb olmuş və indi o zamandakı verdiyi xəbərlərin eynilə təzahürləri aləmi İslamiyyətdə başlamışdır. Demək ki, bu çox əhəmiyyətli dərs, zamanı keçmiş köhnə bir xütbə deyil, bəlkə birbaşa 1327-Cİ İLƏ əvəz, 1371-Cİ İL DƏ və Məscidi Əməvi yerinə İslam aləmi məscidində üç yüz yetmiş milyon bir camaata həqiqətli və təzə bir dərsi ictimai və İslamidir deyə tərcüməsini nəşr etmək zamanıdır təxmin edərəm…”…..

“…Həm də İslamiyyət günəşinin tutulmasına, inkişafına və bəşəri maarifləndirməsinin qarşısını alan pərdələr açılmağa başlamışlar. O qarşısını alanlar çəkilməyə başlayırlar. Qırx beş il əvvəl o şəfəqin əlamətləri göründü. YETMİŞ BİRDƏ FƏCRİ SADİQ BAŞLADI VƏ YA BAŞLAYACAQ. ƏGƏR BU, FƏCRİ QAZIB DA OLSA, OTUZ-QIRX İL SONRA FƏCRİ SADİQ ÇIXACAQ…” (Xütbə-i Şamıya, səh. 23)

Ustad burada, Hicri 1371-ci ildə yəni Miladi 1951-ci ildə sonrakı İslam aləminin gələcəyinə istiqamətli izahlar edir.

Hicri 1371 + 30 = 1401 (Miladi 1981) (30 il sonrası)

Hicri 1371 + 40 = 1411 (Miladi 1991) (40 il sonrası)

Hicri 1371 + 50 = 1421 (Miladi 2001) (yarım əsr sonrası)

AXIRZAMANDA, HƏYATIN GENİŞ DAİRƏSİNDƏ, ƏSL SAHİBLƏRİ, YƏNİ MEHDİ VƏ ŞAGİRDLƏRİ CƏNABI HAQQIN İCAZƏSİYLƏ GƏLİR, O DAİRƏNİ GENİŞLƏNDİRƏR … (Kastamonu Lahikası, Səhifə 72, Tarihçe-i Hayat, Səhifə 258, Hizmet Rehberi, Səhifə 267, Sikke-i Tasdik-i Gaybi, Səhifə 153)

Axır bəndində, Müxbiri Sadiqin xəbər verdiyi “Mənəvi fəth etmək və zülməti dağıtmaq zaman və zəmin az qala gəlməsi” deyə bəndinə, bütün ruhu canımızla rəhməti İlahiyyədən niyaz edirik, xahiş edirik. Lakin biz Risalə-i Nur şagirdləri isə, vəzifəmiz xidmətdir; vəzifə-i İlahiyyəyə qarışmamaq və xidmətimizi onun vəzifəsinə bina etməklə bir cür təcrübə etməməklə birlikdə, kəmiyyətə deyil, keyfiyyətə baxmaq, həm çoxdan bəri sükutu əxlaqa və həyatı dünyəviyəyi hər cəhətlə həyatı axirətə seçdirməyə sövq edən dəhşətli səbəb altında Risalə-i Nurun indiyə qədər fütuhatı (Zəfəri) və dinsizlərin və dəlalətdəkilərin hücumlarını qırması və yüz minlərlə biçarələrin imanlarını qurtarması və hər biri yüzə və minə müqabil yüzlər və minlərlə həqiqi mömin tələbələri yetişdirməsi, Müxbiri Sadiqin xəbərini eynilə təsdiq etmiş və hadisələrlə isbat etmiş və edir, inşaAllah daha da edəcək. Və elə kökləşmiş ki, inşaAllah heç bir qüvvət Anadolunun sinəsindən onu (risalə-i nuru) çıxara bilməz. AXIRZAMANDA, HƏYATIN GENİŞ DAİRƏSİNDƏ, ƏSL SAHİBLƏRİ, YƏNİ MEHDİ VƏ ŞAGİRDLƏRİ CƏNABI HAQQIN İCAZƏSİYLƏ GƏLİR, O DAİRƏNİ GENİŞLƏNDİRƏR VƏ O TOXUMLAR SÜNBÜLLƏNƏR. BİZLƏR DƏ QƏBİRİMİZDƏ SEYR EDİB ALLAHA ŞÜKÜR EDƏRİK. (Kastamonu Lahikası, Səh. 72, Tarihçe-i Hayat, Səh. 258, Hizmet Rehberi, Səh. 267, Sikke-i Tasdik-i Gaybi, Səh. 153)

Əziz və çalışqan axirət qardaşım və Quran xidmətindəki Hulus-i sani yoldaşım (səmimi işləyən) və Səbri-i əvvəl,

MaşAllah, iyirminci məktubun qiymətini gözəl anlamısınız və gözəl də yazmısınız. Məktubunda elmi kəlam dərsini məndən almağı arzu etmisiniz. Onsuz da o dərsi alırsınız. Yazdığınız ümumi sözlər, o nurlu və həqiqi elmi kəlamın dərsləridir. İmamı Rəbbani kimi bəzi qüdsi muhakkikler (həqiqət alimləri) demişlər ki: Axırzamanda elmi kəlamı, yəni əhli haqq məzhəbi olan imani məsələlər kəlmələri, biri elə bir surətdə bəyan edəcək ki, ümumi əhli kəşf və təriqətin fövqündə, o nurların nəşrinə səbəb olacaq. Hətta İmamı Rəbbani özünü o şəxs kimi görmüşdür.

… AXIRZAMANDA GƏLƏCƏK BİR MÜCƏDDİDİ ƏKBƏRİ MƏNANI İŞARİ İLƏ XƏBƏR VERİRLƏR. Lakin O GƏLƏCƏK ŞƏXSİN və cəmiyyətinin üç vəzifəsindən ən əhəmiyyətlisi. ..(Tılsımlar Məcmuəsi, səh. 168)

Əvvəla: Aydın ətrafının Həsən Feyzisi və Husrəvi və Məmməd Feyzisi və Risalə-i Nurun mənəvi vəkili Əhməd Feyzinin üç ildən bəri alimanə, mudakkikanə (diqqətli araşdıran) yazdığı bu gələn istihracatı qeybiyəni və Sikkə-i Təsdiqi Qeybiyənin bir qüvvətli hüccəti və şahidi olan bu risaləciyi diqqətlə mütaliə etdim. Onun tədqiqatına və Risalə-i Nurun qiymətini tam hədis ilə və ayə ilə isbat etməsinə qarşı, heyrətlə və bəyənərək “maşaAllah, Barəkəllah” dedim. Lakin, bir dərəcə təbirə möhtacdır. Eyni həqiqətdir; lakin “Səid” haqqında xüsusilə son qisminin haşiyələrində – şəxsiyyətim etibarıyla həddimdən yüz dərəcə çox bir hüsnü zənni ilə – həqiqətin surəti dəyişmiş…

Bəli, həm Sikkə-i Qeybiyə, həm Onun yazdığı ayələr və hədislər ittifaqla bu əsrdə bir həqiqəti nuraniyəyə işarə edirlər. Və bu əsr və bu zaman, camaat zamanı olduğundan şəxsi mənəvi hökm edə bilər. Xüsusilə mənəvi vəzifələrdə maddi şəxslərin əhəmiyyəti azdır. Dağlar kimi vəzifələr, o zəif şəxsiyyətlərə yüklədilməz. Bəzi ayəti kərimə və hədisi şərifə AXIRZAMANDA GƏLƏCƏK bir mücəddidi əkbəri mənanı işarə ilə xəbərverirlər.Lakin O GƏLƏCƏK ŞƏXSİN və cəmiyyətinin üç vəzifəsindən ən əhəmiyyətlisi olan və zahirən ən kiçiyi görünən imanı qurtarmaq

və hakaiki imaniyəyi (həqiqi imanı) günəş kimi göstərmək vəzifəsini Risalə-i Nur və şagirdlərinin şəxsi mənəvisi tam etdiklərindən; O GƏLƏCƏK ŞƏXSƏ DAİR XƏBƏRLƏRİ VƏ İŞARƏLƏRİ, RİSALƏ-İ NURUN ŞƏXSİ MƏNƏVİSİNƏ HƏTTA BƏZƏN TƏRCÜMƏÇİSİNƏ DƏ TƏTBİQƏ ÇALIŞMIŞLAR VƏ ŞƏRİƏTİ ƏHYA VƏ XİLAFƏTİ TƏTBİQ OLAN ÇOX GENİŞ DAİRƏDƏ HÖKM EDƏN BU İKİ MÜHÜM VƏZİFƏSİNİ NƏZƏRƏ ALMAMIŞLAR. Onların qənaətləri, onların Risalə-i Nurdan istifadə cəhətində faydalıdır, zərərsizdir; lakin Nurun peşəsindəki ixlasa və heç bir şeyə alət olmamasına, dünyəvi və mənəvi məqamı axtarmamasına zərər verdiyi kimi, nurların gözətçiləri hər tayfanın xüsusilə siyasi tayfanın tənqidinə və hücumuna vəsilə ola bilər… (Tilsimlər Məcmuəsi, səh. 168)

BU HƏQİQƏTDƏN AYDIN ​​OLUR Kİ, SONRA GƏLƏCƏK O MÜBARƏK ŞƏXS, Risalə-i Nuru BİR PROQRAMI OLARAQ NƏŞR VƏ TƏTBİQ EDƏCƏK. (Sikke-i Təsdiqi Qeybi, Səhifə 11, Beyanat və Tenvirler, Səhifə 310)

Əziz, Siddiq qardaşlarım, Əvvəla: Nurun fövqəladə xas şagirdləri, Sikkə-i Qeybiyyə müştemilatıyla, o övliya-i məşhurədən, qırx gündə bir dəfə çörək yeyib qırx gün yeməyən Osman-ı Xalidinin qurtaran xəbəri və övladlarına vəsiyyətiylə və Ispartanın məşhur əhli -i qəlb alimlərindən Topal Şükrünün zahir xəbər verməsiylə çox əhəmiyyətli bir həqiqəti iddia edib, lakin iki tərəddüd içində, bu biçarə, əhəmiyyətsiz qardaşları Səidə min dərəcə çox hissə vermişlər. On ildən bəri qənaətlərini dəyişdirilmiş çalışdığım halda, o bahadır qardaşlar qənaətlərində irəli gedirlər. Bəli, onlar, On səkkizinci məktubdakı iki əhli ürək çobanın macərası kimi haqq bir həqiqəti görmüşlər, lakin təbirə möhtacdır. O həqiqət də budur:

ÜMMƏTİN GÖZLƏDİYİ, AXIRZAMANDA GƏLƏCƏK ŞƏXSİN ÜÇ VƏZİFƏSİNDƏN ƏN VACİBİ VƏ ƏN BÖYÜYÜ VƏ ƏN QİYMƏTLİSİ OLAN İMAN-I TAHKİKİYİ NƏŞR VƏ ƏHLİ İMANI DƏLALƏTDƏN XİLAS cəhətli istiqamətiylə, o ən əhəmiyyətli vəzifəni eynilə bitemamiha Risalə-i Nurda görmüşlər. İmam-ı Əli və Qavs-ı əzəm və Osman-ı Xalidi kimi şəxslər, bu nöqtə üçündür ki, o gələcək şəxsin məqamını Risalə-i Nurun şəxsi mənəvisini kəşfən görmüşlər kimi işarə etmişlər. Bəzən də o şəxsi-mənəvinin bir xidmətçisinə vermişlər, o xadimə nəzakətlə baxmışlar. BU HƏQİQƏTDƏN AYDIN ​​OLUR Kİ, SONRA GƏLƏCƏK O MÜBARƏK ŞƏXS, Risalə-i Nurun BİR PROQRAMI OLARAQ nəşr VƏ TƏTBİQ EDƏCƏK ‘.

O şəxsin ikinci vəzifəsi, şəriəti icra və tətbiq etməkdir. Birinci vəzifə, maddi qüvvəylə deyil, bəlkə qüvvətli etiqad, ixlas və sədaqətlə olduğu halda, bu ikinci vəzifə çox böyük maddi qüvvət və hakimiyyət lazım ki, o ikinci vəzifə tətbiq edilsin.

O şəxsin üçüncü vəzifəsi, xilafət-i İslamiyəyi İslam Birliyini bina edərək, İsəvi ruhaniləriylə ittifaq edib din-i İslama xidmət etməkdir. Bu vəzifə, çox böyük bir səltənət və qüvvət və milyon fədakarlarla tətbiq edilə bilər. Birinci vəzifə, o iki vəzifədən üç-dörd dərəcə daha çox qiymətlidir. Lakin o ikinci, üçüncü vəzifələr çox parlaq və çox geniş bir dairədə və parıltılı bir tərzdə olduğundan, ümuminin və avamın nəzərində daha əhəmiyyətli görünürlər. Məhz o xas Nurçular və bir hissəsi övliya olan o qardaşlarımızın təbirə və şərhə möhtac fikirlərini ortaya atmaq, əhli dünyanı və əhli siyasəti təlaşa verər və vermiş, hücumlarına vəsilə olar. Çünki, birinci vəzifənin həqiqətini və qiymətini görə bilmirlər; o biri cəhətlərə hücumdurlar.

Qardaşlarımın ikinci şübhələri:

Fani və çürüdülə bilən bir şəxsiyyəti, bəzi cəhətlərlə birinci vəzifədə pişdarlıq edən Nur şagirdlərinin şəxsi mənəvisini təmsil edən o aciz qardaşına verirlər. Halbuki bu iki yanlışlıqda da Risalə-i Nurun həqiqi ixlasına və heç bir şeyə, hətta mənəvi və ührəvi (Axirətə aid) mərtəbədə də alət olmamasına bir cəhətdə zərər verdiyi kimi, siyasət adamlarını da yanlış fikrə salıb Risalə-i Nurun nəşrinə zərər gəlir. Bu zaman, şəxsi mənəvi zamanı olduğu üçün, belə böyük və əbədi həqiqətlər fani və aciz və sükut edə bilən şəxsiyyətlərə bina edilməz.

Xülasə: O GƏLƏCƏK ŞƏXSİN ADINI VERMƏK, üç vəzifəsi birdən xatirə gəlir, səhv olar. Həm heç bir şeyə alət olmayan nurdakı ixlas zədələnər, avamı möminin nəzərində həqiqətlərin qüvvəti bir dərəcə nöqsanlaşar. Yakiniyət-i bürhaniyə belə, qaziye-i makbulədəki zənni qalibə inqilab edər; daha inadkar dəlalətə və dikbaş dinsizə tam qələbəsi, heyrətlənən əhli imanda görünməməyə başlayar. Əhli siyasət yanlış fikrə və bir qisim müəllimlər etiraza başlayar. Onun üçün, Nurlara o adı vermək münasib hesab edilmir. Bəlkə “mücəddiddir, onun pişdarıdır” deyilə bilər.

Ümumi qardaşlarımıza minlərcə salam. (Sikke-i Təsdiqi Qeybi, səh. 9-11)

Ümmətin gözlədiyi, Axırzamanda gələcək şəxsin üç vəzifəsindən ən mühümü, ən böyüyü və ən qiymətli olan iman-i təhkikiyə (imana aid bütün məsələlər) nəşr və əhli imanı dəlalətdən qurtarmaq cəhətiylə, o ən əhəmiyyətli vəzifəni eynilə bitemamiha Risalə-i Nurda görmüşlər. İmam-ı Əli və Qavs-əzəm və Osman-ı Xalidi kimi şəxslər bu nöqtə üçündür ki, o gələcək şəxsin məqamını Risalə-i Nurun şəxsi mənəvisini kəşfən görmüşlər kimi işarə etmişlər. Bəzən də o şəxsi-mənəvinin bir xidmətçisinə vermişlər, o xadimə nəzakətlə baxmışlar. BU HƏQİQƏTDƏN AYDIN ​​OLUR Kİ, SONRA GƏLƏCƏK O MÜBARƏK ŞƏXS, Risalə-i Nurun BİR PROQRAMI OLARAQ NƏŞR VƏ TƏTBİQ EDƏCƏK.

(Beyanat və Tenvirler, Səhifə 310)

… LAKİN ÇİÇƏKLƏR BAHARDA GƏLİR. ELƏ QÜDSİ ÇİÇƏKLƏRƏ ZƏMİN HAZIR ETMƏK LAZIM GƏLİR. VƏ ANLADIQ Kİ, BU XİDMƏTİMİZLƏ O NURANİ ŞƏXSLƏRƏ ZƏMİN İHZAR EDİRİK …

(Sikke-i Təsdiqi Qeybi, səh. 189) (Barla Lahikası, 28-ci Məktubdan 7-ci Risalə Olan 7-ci məsələ)

Beşinci Səbəb: Çox zaman əvvəl bir əhli vəlayətdən eşitdim ki: O şəxs, köhnə vəlilərin qeybi işarələrindən istihraç etmiş və qənaətə gəlmiş ki, “Şərq tərəfindən bir nur zühur edəcək, bidatlar zülmətini dağıdacaq.” Mən belə bir nurun zühuruna çox intizar etdim və edirəm. LAKİN ÇİÇƏKLƏR BAHARDA GƏLİR. ELƏ QÜDSİ ÇİÇƏKLƏRƏ ZƏMİN HAZIR ETMƏK LAZIM GƏLİR. VƏ ANLADIQ Kİ, BU XİDMƏTİMİZLƏ O NURANİ ŞƏXSLƏRƏ ZƏMİN İHZAR EDİRİK. Madam özümüzə aid deyil, əlbəttə, sözlər namındaki nurlara aid olan inayat-ı əmirləri bəyan etməkdə öyünmə və qürur ola bilməz; bəlkə səbəb həmd və şükür və tahdisi nemət olar. (Sikke-i Təsdiqi Qeybi, səh. 189) (Barla Lahikası, 28-ci Məktubdan 7-ci Risalə Olan 7-ci Məsələ )

AXIRZAMANIN ƏN BÖYÜK FƏSADI ZAMANINDA, ƏLBƏTTƏ ƏN BÖYÜK BİR MÜCTƏHİD, HƏM ƏN BÖYÜK BİR MÜCƏDDİD, HƏM HAKİM, HƏM MEHDİ, HƏM MÜRŞİD, HƏM QÜTBÜ ƏZƏM OLARAQ BİR ŞƏXS-İ NURANİNİ GÖNDƏRƏCƏK VƏ O ŞƏXS DƏ, ƏHL-İ BEYT-İ NƏBƏVİDƏN OLACAQ … (Məktubat, 425-426)

Əlcavab: Cənabı Haqq; kamalı rəhmətindən, şəriəti İslamiyyətin ədəbiyətinə bir əsəri himayet olaraq, hər bir fəsadı ümmət zamanında bir muslih və ya bir mücəddid və ya bir şanlı xəlifə və ya bir qütbü əzəm və ya bir mürşidi əkməl və yaxud bir cür Mehdi hökmündə mübarək şəxsləri göndərmiş; fəsadı aradan qaldırıb, milləti islah etmiş; Dini Əhmədiyə (S.Ə.V) mühafizə etmiş. Madam adəti elə cərəyan edir, AXIRZAMANIN ƏN BÖYÜK FƏSADI ZAMANINDA, ƏLBƏTTƏ ƏN BÖYÜK BİR MÜCTƏHİD, HƏM ƏN BÖYÜK BİR MÜCƏDDİD, HƏM HAKİM, HƏM MEHDİ, HƏM MÜRŞİD, HƏM QÜTBÜ ƏZƏM OLARAQ BİR ŞƏXSİ NURANİNİ GÖNDƏRƏCƏK VƏ O ŞƏXS DƏ, ƏHLİ BEYTİ NƏBƏVİDƏN OLACAQ. CƏNABI HAQQ, BİR DƏQİQƏ ƏRZİNDƏ GÖY İLƏ YER ARASINDAKI ALƏMİNİ BULUDLARLA DOLDURUB BOŞALTDIĞI KİMİ, BİR SANİYƏDƏ DƏNİZİN QASIRĞALARINI TƏSKİNLİK VERƏR VƏ BAHAR İÇİNDƏ BİR SAATDA YAZ MÖVSÜMÜNÜN NÜMUNƏSİNİ VƏ YAYDA BİR SAATDA QIŞ QASIRĞASINI İCAD EDƏN QƏDRİ ZÜLCƏLAL; MEHDİ İLƏ DƏ, ALƏMİ İSLAMIN ZÜLMƏTİNİ DAĞIDA BİLƏR. VƏ VƏD ETMİŞDİR, VADİNİ ƏLBƏTTƏ EDƏCƏK. Qüdrəti İlahiyyə nöqtəsindən baxılsa, çox asandır. Əgər səbəblər dairəsi və hikməti Rəbbaniyə nöqtəsində düşünülsə, yenə o qədər məqbul və hadisəyə layiqdir ki; Əgər müxbiri Sadiqdən rəvayət olmazsa belə, hər halda elə olmaq lazım gəlir. Və olacaq’ deyə düşünənlər hökm edər. Belə ki ki:

Allaha həmd olsun,… Allahım! Eynilə Aləmlərdə İbrahimə və İbrahimin ailəsinə salat etdiyin kimi, Əfəndimiz Məhəmmədə və Əfəndimiz Məhəmmədin ailəsinə də salat et. Şübhəsiz ki, Sən hər cür həmd və tərifə sonsuz dərəcədə layiqsən və şan və şərəfin hər şeydən sonsuz dərəcədə yüksəkdir. Ali İbrahim Əleyhissalam kimi elə bir vəziyyət almış ki, ümumi mübarək silsilələrin başında, ümumi çaplar və əsərin topluluğunda o nurani şəxslər komandirlik edirlər. Və elə bir sıxlıqdadırlar ki, o komandirlərin məcmuu, böyük bir ordu təşkil edirlər. Əgər maddi şəklə girsə və bir həmrəyliklə bir təriqət vəziyyətini alsalar, İslamiyyət dinini milliyyəti müqəddəsə hökmündə rabitəsi ittifaq və intibah etsələr, heç bir millətin ordusu onlara qarşı dözə bilməz. Məhz o çox kəsrətli o müqtədir ordu, Ali Məhəmməd Əleyhissalatu Vəssəlləmdir və Həzrəti Mehdinin ən xas ordusudur. Bəli, bu gün tarixi aləmdə heç bir nəsil, şəcərə, sənədlər və ənənə ilə bir-birinə bitişik və ən yüksək şərəf və Ali həsəb və zadəgan nəsəblə görkəmli heç bir nəsil yoxdur ki, Əhli-beytdən gələn seyidlər nəsli qədər qüvvətli və əhəmiyyətli olsun. Köhnə zamandan bəri bütün əhli həqiqətin təriqətləri başında onlar və əhli kamalın məşhur rəisləri yenə onlardır. İndi də, kəmiyyətcə milyonları keçən bir nəsili mübarəkdir.

Oyanmış, ürəkləri imanlı və peyğəmbər sevgisi ilə dolu və cahana dəyər şərəfi intisabıyla şərəfləndirilmişlər. BELƏ BİR CAMAATI ƏZMƏ İÇİNDƏKİ MÜQƏDDƏS QÜVVƏTİ HAZIRLAYACAQ VƏ OYANDIRACAQ HADİSATİ ƏZMƏ BƏDƏNƏ GƏLİR. ƏLBƏTTƏ O BÖYÜK QÜVVƏNİ BİR ÜSTÜN CƏHD ÇIXACAQ VƏ HƏZRƏTİ MEHDİ BAŞINA KEÇİB TARİQİ HAQQ VƏ HƏQİQƏTƏ SÖVQ EDƏCƏK. BELƏ OLMAQ VƏ BELƏ OLMASINI, BU QIŞDAN SONRA BAHARIN GƏLMƏSİ KİMİ, ADƏTULLAHDAN VƏ RƏHMƏTİ İLAHİYYƏDƏN GÖZLƏYƏRİK VƏ GÖZLƏMƏKDƏ HAQLIYIQ.

İkinci İşarə, yəni: Altıncı İşarə

Həzrəti Mehdinin cəmiyyəti nuraniyəsi, Süfyan komitəsinin təxribatçı rejimi bidatları təmir edəcək, Sünnə-i Səniyyəyi canlandıracaq, yəni Aləmi İslamiyyətdə risaləti Əhmədiyə (s.ə.v)-i inkar niyyətiylə şəriəti Əhmədiyə (s.ə.v)-i təxribə çalışan Süfyan komitəsi, həzrəti Mehdi cəmiyyətinin möcüzəvi mənəvi qılıncıyla öldürüləcək və dağıdacaq.

Həm Aləmi insaniyyətdə Allahın inkarı niyyətiylə mədəniyyət və qüdsi olanı bəşəriyyəti darmadağın edən Dəccal komitəsini, həzrəti İsa Əleyhissalamın dini həqiqisini İslamiyyətin həqiqətiylə birləşdirməyə çalışan hamiyətkar və fədakar bir İsəvi camaatı adı altında və “Müsəlman İsəviləri” ünvanına layiq bir cəmiyyət, o Dəccal komitəsini, həzrəti İsa Əleyhissalamın başçılığı altında öldürəcək və dağıdacaq, bəşəri Allahı inkar etməkdən qurtaracaq.

Bu vacib sirr çox uzundur. Başqa yerlərdə bir az bəhs etdiyimizdən, burada bu qısa işarə ilə kifayətlənirik. (Mektubat, 425, 426)

(Əmirdağ Lahikası 1, 231-233)

Mehdinin üç vəzifəsi

Nurun əhəmiyyətli və çox xeyirli bir şagirdi, çoxların adına məndən soruşdu ki: “Nurun xalis və əhəmiyyətli bir qisim şagirdləri, çox israrlı olaraq Axırzamanda gələn ali Beytin böyük bir mürşidi səni zənn edirlər və o qədər çəkindiyin halda onlar təkid edirlər.

Sən də bu qədər israrla onların fikirlərini qəbul etmirsən, çəkinirsən. Əlbəttə onların əlində bir həqiqət və qatı bir hüccət var və sən də bir hikmət və həqiqətə görə onlara razılıq etmirsən. Bu isə bir təzaddır, hər halda həllini istəyirik.”

Mən də bu şəxsin təmsil etdiyi çox məsələlərə cavab olaraq deyərəm ki: O xas Nurçuların əllərində bir həqiqət var. Lakin iki cəhətdə bir təbir və şərh lazımdır.

Birincisi: ÇOX VAXT MƏKTUBLARIMDA İŞARƏ ETDİYİM KİMİ, MEHDİ ALİ RƏSULUN TƏMSİL ETDİYİ QÜDSİ CAMAATININ ŞƏXSİ MƏNƏVİSİNİN ÜÇ VƏZİFƏSİ VAR. ƏGƏR TEZ QİYAMƏT QOPMAZSA VƏ BƏŞƏR TAMAMİLƏ YOLDAN ÇIXMAZSA, O VƏZİFƏLƏRİ ONUN CƏMİYYƏTİ VƏ SEYİDLƏR CAMAATI EDƏCƏYİNİ RƏHMƏTİ İLAHİYYƏDƏN GÖZLƏYİRİK. VƏ ONUN ÜÇ BÖYÜK VƏZİFƏSİ OLACAQ:

Birincisi: Fənn və fəlsəfənin tasallutiylə və maddiyyun və tabiiyyun taunu bəşər içinə intişar etməsiylə, hər şeydən əvvəl fəlsəfəni və maddiyyun fikrini tam susduracaq bir tərzdə imanı qurtarmaqdır. Əhli imanı dəlalətdən mühafizə etmək və bu vəzifə həm dünya, həm hər şeyi buraxmaqla, çox zaman tədqiqat ilə məşğuliyyəti lazımi etdiyindən, həzrəti Mehdinin, o vəzifəsini şəxsən özü görməyə vaxtı və halı icazə edə bilməz. Çünki xilafəti Məhəmmədiyə (s.ə.v) cəhətindəki səltənəti, onun ilə məşğuliyyətə vaxt buraxmır. HƏR HALDA O VƏZİFƏNİ ONDAN ƏVVƏL BİR TAİFƏ BİR CƏHƏTDƏ GÖRƏCƏK. O ŞƏXS, O TAİFƏNİN UZUN TƏDQİQATI İLƏ YAZDIQLARI ƏSƏRİ ÖZÜNƏ HAZIR BİR PROQRAM EDƏCƏK, ONUN İLƏ O BİRİNCİ VƏZİFƏNİ TAM ETMİŞ OLACAQ. BU VƏZİFƏNİN İSTİNAD ETDİYİ QÜVVƏT VƏ MƏNƏVİ ORDUSU, TƏK İXLAS VƏ SƏDAQƏT VƏ TƏSANÜD SİFƏTLƏRİNƏ TAM SAHİB OLAN BİR QİSİM ŞAGİRDLƏRDİR. NƏ QƏDƏR DƏ AZ OLSALAR, MƏNƏVİ CƏHƏTDƏN BİR ORDU QƏDƏR QÜVVƏTLİ VƏ QİYMƏTLİ SAYILARLAR.

İkinci vəzifəsi : XİLAFƏTİ MƏHƏMMƏDİYƏ (S.Ə.V) ÜNVANI İLƏ İSLAMIN SİMVOLLARINI CANLANDIRMAQDIR. ALƏMİ İSLAMIN VƏHDƏTİNİ NÖQTƏ-İ İSTİNAD EDİB, BƏŞƏRİYYƏTİ MADDİ VƏ MƏNƏVİ TƏHLÜKƏLƏRDƏN VƏ QƏZƏBİ

İLAHİDƏN QURTARMAQDIR. BU VƏZİFƏNİN, NÖQTƏ-İ İSTİNADI VƏ XİDMƏTÇİLƏRİ, MİLYONLARLA FƏRDLƏRİ OLAN ORDULAR LAZIMDIR.

Üçüncü vəzifəsi : İNQILABATİ ZAMANIYA İLƏ ÇOX QURANIN HÖKMLƏRİNİN ZƏDƏLƏNİLMƏSİYLƏ VƏ ŞƏRİƏTİ MƏHƏMMƏDİYƏ (S.Ə.V)-İN QANUNLARI BİR DƏRƏCƏ BOŞLUĞA UĞRAMASIYLA O ŞƏXS, BÜTÜN ƏHLİ İMANIN MƏNƏVİ KÖMƏKLƏRİYLƏ VƏ İSLAM BİRLİYİNİN MUAVƏNƏTİYLƏ VƏ BÜTÜN ÜLƏMA VƏ ÖVLİYANIN VƏ XÜSUSİLƏ ƏHLİ-BEYTİN NƏSİLİNDƏN HƏR ƏSRDƏ QÜVVƏTLİ VƏ KƏSRƏTLİ OLAN MİLYONLAR FƏDAKAR SEYİDLƏRİN İLTİHAQLARIYLA O BÖYÜK VƏZİFƏNİ ETMƏYƏ ÇALIŞAR.

İndi həqiqəti hal belə olduğu halda, ən birinci vəzifəsi və ən yüksək peşəsi olan imanı qurtarmaq və imanı, təhqiqi bir surətdə ümumiyə dərs vermək, hətta avamın da imanını təhqiqi etmək vəzifəsi isə, mənəvi cəhətdən və həqiqətən hidayət edici, irşad edici mənasının tam mənasını ifadə etdiyi üçün, Nur şagirdləri bu vəzifəni hamısıyla Risalə-i Nurda gördüklərindən, ikinci və üçüncü vəzifələr buna nisbətən ikinci və üçüncü dərəcədədir, deyə Risalə-i Nurun şəxsi mənəvisini haqlı olaraq bir cür Mehdi dərk edirlər. O şəxsi mənəvinin də bir mümessili, Nur şagirdlərinin təsanüdündən gələn bir şəxsi mənəvisi və o şəxsi mənəvidə bir cür təmsilçisi olan biçarə tərcüməçisini zənn etdiklərindən, bəzən o adı ona da verirlər. Hərçənd bu, bir yanlışlıq və bir səhvdir, lakin onlar onda məsul deyildirlər. Çünki çox hüsnü zənn, keçmişdən bəri cərəyan edir və etiraz edilməz. Mən də o qardaşlarımın çox-çox hüsnü zənnlərini bir cür dua və bir xahiş və Nur tələbələrinin kamalı etiqadlarının bir tərəşşuhu gördüyümdən onlara çox dəyməzdim. Hətta köhnə övliyanın bir qismi, kəraməti qeybiyələrindən Risalə-i Nuru eyni o Axırzamanın hidayət edicisi olduğu, deyə kəşfləri bu təhqiqat ilə şərhi aydın olar. Demək iki nöqtədə bir tərəddüd var, şərh lazımdır.

Birincisi: AXIRDAKI İKİ VƏZİFƏ, HƏRÇƏND HƏQİQƏT NÖQTƏSİNDƏ BİRİNCİ VƏZİFƏ DƏRƏCƏSİNDƏ DEYİLDİRLƏR, lakin xilafəti Məhəmmədiyə (s.ə.v) və İslam Birliyi ordularıyla zəmin üzündə səltənəti İslamiyəyi sürmək cəhətində hər kəsdə, xüsusilə avamda, xüsusilə əhli siyasətdə, xüsusilə bu əsrin əfkarında o birinci vəzifədən min dərəcə geniş görünür; və bu ad bir adama verildiyi vaxt, bu iki vəzifə xatirə gəlir; siyasət mənasını hiss etdirər; bəlkə də bir öyünmə mənasını xatirə gətirər; bəlkə bir şan, şərəf və mövqepərəstlik və şöhrətpərəstlik arzularını göstərər. Və keçmişdən bəri və indi də çox saf və mövqepərəst şəxslər “Mehdi olacağam,” deyə iddia edərlər. HƏRÇƏND HƏR ƏSRDƏ HİDAYƏT EDİCİ BİR CÜR MEHDİ VƏ MÜCƏDDİD GƏLİR VƏ GƏLMİŞ, LAKİN HƏR BİRİ ÜÇ VƏZİFƏLƏRDƏN BİRİNİ BİR CƏHƏTDƏ ETMƏSİ ETİBARİLƏ, AXIRZAMANIN BÖYÜK MEHDİSİ ÜNVANINI ALMAMIŞLAR.

Həm məhkəmədə Dənizli hakimləri, bəzi şagirdlərin bu etiqadlarına görə, mənə qarşı demişlər ki: “Əgər Mehdilik iddia etsə, bütün şagirdləri qəbul edəcəklər.” Mən də onlara demişdim: “MƏN, ÖZÜMÜ SEYİD BİLMƏYİRƏM. BU ZAMANDA NƏSİLLƏR BİLİNMİR. HALBUKİ AXIRZAMANIN O BÖYÜK ŞƏXSİ, ƏHLİ-BEYTDƏN OLACAQ. Hərçənd mənəvi cəhətdən mən həzrəti Əli (r.ə)-in bir uşağı mənəvisi hökmündə ondan həqiqət dərsini aldım və Ali Məhəmməd Əleyhissalam bir mənada həqiqi Nur Şagirdlərinə şamil olmasından, mən də Əhli-beytdən sayıla bildim; lakin bu zaman şəxsi mənəvi zamanı olmasından və Nurun peşəsində heç bir cəhətdə mənlik və şəxsiyyət və şəxsi mövqeləri arzu etmək və şan şərəf qazanmaq olmaz; və sirri ixlasa tam müxalif olmasından, Cənabı Haqqa hədsiz şükür edirəm ki, məni özümə bəyəndirməməsindən, mən elə şəxsi və həddimdən hədsiz dərəcə çox vəzifəyə gözümü dikmərəm və Nurdakı ixlası pozmamaq üçün, ührəvi mövqe belə mənə verilsə, buraxmağa özümü məcbur bilirəm” dedim. O hakimlər susdu. (Əmirdağ Lahikasıs(n)ı, səh. 231-233.)