MÜNAFİQLƏR ÇOX ŞƏRƏFSİZ, MURDAR, CƏMİYYƏT MİKROBUDURLAR. MÜSƏLMANA GƏNƏ KİMİ YAPIŞARLAR. ÇOX XAİNDİRLƏR

Münafiqlər çox şərəfsiz, murdar, cəmiyyət mikrobudurlar, müsəlmanlara gənə kimi yapışarlar. Müsəlmanlar bunları həmişə yodla təmizləməlidirlər, yəni elmlə, mədəniyyətlə, qanunla, hüquqla. Münafiqlik çox namərd və xain quruluşdur. Münafiq hər müsəlman cəmiyyətinə sızar. Yəni müsəlmanlar hər müsəlman cəmiyyətinin şeytan ordusu ilə əhatə olunacağını unutmamalıdırlar. Bir çox iblis, müsəlman camaatına sızar və onları doğru yoldan azdırmaq istəyərlər. Onları məşğul etmək, onları boş sözlərlə, boş ifadələrlə, boş danışıqlarla əldən salmaq istəyərlər. Onları öz məcrasından çıxardıb şeytanın yoluna çəkmək istəyərlər. Məhz bu cür şeytanın yoluna çəkmək istəyəndə onların göstərdiyi hər yol dağıdılmalıdır. Müsəlman elmlə, mədəniyyətlə, qanunla, hüquqla şeytanın bu yolunu ortadan qaldırmalıdır. “Şeytanın fənəri, gedəcəyin yolu işıqlandırar”-deyərlər. Münafiq bir şey tövsiyə edirsə, tam əksini etmək lazımdır. Əksini də, deyirsə düzünü etmək lazımdır və bu böyük asanlıqdır, çünki, biz münafiqin bacarığını əldə edə bilmərik. Niyə əldə edə bilmərik? Çünki, münafiq şeytanla iç-içədir. Yəni beyninə girmişdir, ona görə böyük bacarığa sahibdir. Məsələn, iblisin yuvalarını görər, iblisin adamlarını görər, əlaqə qurduğu adamlar həmişə iblisin adamları olar. Münafiqin Facebookuna girsən, dərhal nə qədər münafiq varsa hamısını tapdığını görərsən. Nə qədər dinsiz, imansız, Allahsız, Kitabsız, İslam düşməni, homoseksual müdafiəçisi, İngilis dərin dövlətinin çaqqalı varsa hamısına yaltaqlıq etdiyini görərsən, girib baxan kimi başa düşərsən. Oturub sənin axtarmağına gərək qalmaz. Necə narkotik tapmaq üçün əhilləşdirilmiş itdən istifadə edirlərsə, bax münafiq də o cür əhilləşdirilmiş it kimidir. Xaltasından tutub buraxsan o sənin üçün tapar. Məsələn, münafiqi də tapar, ən azğın kafirləri tapar, ən azğın İslam düşmənlərini tapar. Onu təqib etməlisən. Onun hər tapdığını da elmlə, mədəniyyətlə təsirsiz hala gətirməlisən. Bu, müsəlman üçün çox böyük bir asanlıqdır. Müsəlmana “axtar tap” desən tapa bilməz. Necə tapsın? Tapa bilməz. Münafiqin ağlasığmaz bacarığı vardır. Ona görə müsəlman işinə yaraması üçün münafiqi it kimi bəsləməlidir. “Aman atım” deməməlidir. “Qoy bəsləyim mənə xidmət etsin” deməlidir. Təqib etməlisən, hər getdiyi yerdə tutarsan. Münafiq əxlaqının nə qədər murdar olduğunu onun sayəsində görə bilərsən. Məsələn, müsəlmanlara hansı nöqtədən hücum edəcəyini, oraları görə bilərsən. Küfrün ən azğınlarını onun sayəsində görə bilərsən. Yəni, edilən bütün strategiyaları, hər cür hiyləni onun sayəsində görə bilərsən. Çünki o, onlara dərhal daxil olar. Dəlicəsinə necə şeytan alova susamışsa, cəhənnəmə susamışsa, cənnəm də, onlara susamışdır, onun kimidir münafiq. Nə qədər nəzarət etsən də, o yenə dəlicəsinə gedər münafiqləri tapar, küfrü tapar, murdar adamları tapar. Sənin, onu izləməyin bir şeyi dəyişdirməz. Orada Allah bəsirətini bağlayar, fərasətini bağlayar yəni münafiq “məni görürlər, mən bunu etməyim” -deməz, yenə də edər və oradan da təsbit edərsən. Ona görə, hər müsəlman camaatın, münafiqə ehtiyacı vardır. Amma, əlbəttə yaxşı qiymətləndirmək və çox ağıllı olmaq lazımdır. Bədiüzzaman bu mövzunu çox ətraflı izah etmişdir. Şeytan zəkasına sahib olarlar, “zəkavət” deyir, şeytani zəkaya sahib olduqlarını deyir. Şeytaniyətdə (şeytani işlərdə) çox mahir olurlar, yəni pislik etməkdə, namərdlikdə çox mahirdirlər. Ona görə, müsəlman münafiqin tez getməsini istəmək əvəzinə, onları təqib edib, İslam əleyhdarlarını təsbit edib, lazım olan müalicəni etməlidir.

Bədiüzzaman münafiqlər haqqında belə deyir: “Münafiq məchul bir məxluqdur”. Diqqət edin. “Məchul”, yəni gizli məxluqdur. “Düşmən məchul olanda daha da zərərli olar, aldadıcı olsa, daha da xəbis olar” -yəni xain, yalançı. Münafiq həmişə yalan danışar, xəbis olar. “Hiyləgər olsa fəsadı daha da şiddətli olar”. Münafiq çox hiyləgərdir. “Fəsadı daha da şiddətli olar” -deyir. “İçəridə olsa zərəri daha böyük olar”. Yəni müsəlmanların içində olsa zərəri daha böyük olar. “Çünki daxildəki düşmən gücü zəiflədər (dağıdar)”. Kəşfiyyat məqsədli olduğu üçün, müsəlmanlar nə etsə də, həmişə kənara məlumat verər. Yəni ən mərkəzə qədər bildirər. “Cəsarəti azaldar”. Zəif müsəlmanların cəsarətini azaldar. “Xaricdəki düşmənsə, əksinə hirsi gücləndirər” -yəni şövqü artırar, möhkəmliyi artırar. “Münafiqin işlədiyi cinayət, İslam üçün çox böyükdür”. Münafiq böyük bir cinayət törədər. “İslam aləmini dağıntıya məruz qoyan münafiqlikdir. Bütün İslam aləmini dağıntıya, yəni indiki dağıntıya, süquta uğradan dünya səviyyəsindəki münafiqlikdir” -deyir. “Yeganə səbəbi budur” -deyir. Küfr deyil, görürsüz? Münafiqlikdir. “Buna görə də şanı çox böyük olan Quran münafiqləri çox ayıblamış və çirkin olduğunu bildirmişdir. Üçüncüsü -incə lağlağı, plan, ikiüzlülük, hiylə, yalan, riya kimi pis əxlaqlar münafiqdə var. Kafirdə o dərəcədə yoxdur” -deyir. İncə lağlağı münafiqdə var. Çox incə oyun oynayar. Məsələn, bir şəkil qoyar, oradan homoseksual təbliğatı aparar, amma çox gizli edər, biruzə vermədən. Əleyhdə incə oyunlar oynayar, amma özünü ələ verməz. Tutulduğunu başa düşsə, daha da incə edər, daha da məsuliyyətlə yanaşar. Ona görə, Bədiüzzaman “incə lağ edir” deyir, incə hiylələr qurur. Müsəlmanlara incə-incə lağ edər, hiylə qurar. Məsələn münafiqlər çox hiylə qurar. Bir pislik edəndə, onun ön hazırlığını edər, orta hazırlığını edər, son hazırlığını edər, çox planlı işləyər, yəni namərd bir quruluşu vardır. İkiüzlüdür, çox xaraktersizdir, məsələn sənin yanına gələr, gülərüz, şən olar. Aşağı enər, murdar və şarlatan, azğın olar. Sonra yuxarı çıxar, çox gülərüz, mehriban, hörmətli cildinə girər. İkiüzlü, üzünü çox rahat istifadə edə bilən bir məxluqdur, bir anda sifətini çox iyrənc cildə sala bilər. Bir anda da, günahsız cildinə girər. Bu, münafiqin xüsusiyyətidir. “Münafiq hiyləgərdir”. Hiyləgər, daima hiylə qurar. Hiylə münafiqin qidasıdır. Həmişə müsəlmanlara hiylə qurar və oyun oynayar. Gizlicə edər bunu. Münafiq çox yalan danışar, amma qudurmuş kimi yalan danışar. Yəni “tısbağaya mindim dünya səyahətinə çıxdım” kimi yalanlar uydurar, yəni münafiq azğın dəlidir. İnsanın gözünün içinə baxa-baxa yalan danışarlar. Yalan danışdığını sübut etsən murdarlıq edər, ədəbsizlik edər, ona görə də müsəlmanlar yalanını görməzlikdən gələr.

Riya – münafiq nümayişə çox maraqlıdır, özünü ələ verməz. Məsələn rəftarı ilə, hərəkətləri ilə İngilis dərin dövlətinin təbliğatını aparar. Amma öz fikrincə biruzə verməz. Bəzən də, çox açıq şəkildə edər. Münafiqdə pis əxlaqlar mövcuddur. Kafirdə o dərəcədə yoxdur. Məsələn kafir buna ehtiyac duymur, birbaşa: “Mən küfr içindəyəm” -deyir, elə qalır adam, normal yaşayır. “Mən, İslama qarşıyam” -deyir. Heç bir şeyi gizləmir. Ona görə kafirin cəhənnəmdəki dərəcəsi daha yüngül olar. Münafiqin isə çox ağırdır.

Bədiüzzaman: “Dördüncüsü – münafiqlərin əksəriyyəti şeytani zəkaya sahibdirlər, daha hiyləgər daha oyunbaz olarlar” -deyir. Yəni şeytan beyninə birbaşa daxil olduğuna görə, bədəninə girdiyinə görə, şeytani zəkaya sahib olar. Daha da hiyləgər, daha da oyunbaz olar. Məsələn ağlayar-sızlayar, pislik edər. “Qaçıb-gedəcəyəm, dayanacam”-deyər. Özünü yazıq, çıxılmaz vəziyyətə düşümüş, böhrana uğramış kimi göstərər. Bəzən də ağıl xəstəsi, xəstə, çox sevən, çox hirsli kimi göstərə bilər. Hər şey edə bilər. Ona görə daha çox rola girərlər, teatr artisti kimi. “Oyunçu”-deyir Bədiüzzaman. (İşaret-ül İcaz, səhifə 83 və 84)

MÜNAFİQ MÜBAHİSƏ ETMƏYƏ MARAQLIDIR. DAXİLİNDƏKİ HEYVANİ TƏCAVÜZKAR DUYĞUSU MÜBAHİSƏ VƏ DAVA İSTƏYƏR. MÜSƏLMAN BU MÜBAHİSƏDƏN QƏTİ ŞƏKİLDƏ UZAQ DURMALIDIR

Bədiüzzaman deyir: “bəli, münafiqlərin əhəmiyyətli” -mühüm- “və təcrübəli bir planının hər biri bir zabit kimidir” -yəni idarəçidir- “bir hakim hökmündəki eşhası” -şəxsləri- “müştərək” -ortaq bir məsələdə- “bir-birini tənqid etmək qəzəbi verən” diqqət edin “bir-birini tənqid etmək qəzəbi verən, sıxıntılı yerlərə yığar”.

Təkəbbürlü eqoist münafiqləri bir yerə yığar. Bir-birləri ilə mübahisə etdirdiyini deyir. Həqiqətən kafelərdə və başqa yerlərdə, bəzən televiziya ekranlarında da, Türkiyənin ən azğın münafiqlərini bir yerə yığır və mübahisə etdirirlər. Necə seçirlər. “Və onları mübahisə etdirər” -deyir- “mənəvi güclərini zəiflədir”, çünki heç biri, bir-birini məğlub edə bilmir, hər biri darmadağın olur. “Sonra güclərini itirənləri asanlıqla yumruqlayar”-vurar. “Risaləi Nur şagirdləri “hillet” -səmimi dostluq, “və uhuvvet” -qardaşlıq, “və fenafil ihvan” -fədakarlıq peşəsində olduqları üçün, inşaAllah bu təcrübəli və münafiqanə planları müvəffəqiyyətsiz və nəticəsiz edəcəklər”-deyir. (Şüalar, səhifə 282)

Münafiqlər çox mübahisə etmək istəyər. Həqiqətən münafiqlərin mübahisə etmək üçün saytları olur. Münafiqlər it kimi oraya girir, qudurmuşcasına mübahisə edirlər. Çox azğın olurlar. Bir-birilərini məğlub edə bilmirlər, amma o heyvani hücum hisslərini orada təmin etməyə çalışırlar, amma orada da, əsəbləri pozulur. Ona görə, münafiqlər tez-tez müsəlmanlara sataşmaq istəyər, mübahisə etmək istəyərlər. Həmişə bir bəhanə ilə uzaq dursunlar. Yəni münafiqdə dəlicəsinə və məntiqsiz axmaq bir mübahisə ruhu vardır. Manyak bir ruhdur. Məsələn, “sən qapıdan çıxdım” deyərsən, “Niyə pəncərədən çıxmadın?” -deyər. “Pəncərə və qapının nə fərqi var ki?” və s. kimi belə gic-gic danışar münafiq. Çox azğın dəli bir ruha malikdir, manyakdır münafiq. Tam cəmiyyət mikrobudur. Bəzən bu mövzuda təcrübəsiz olan müsəlmanlar buna imkan verir. Amma təcrübəli olanlar heç bir şəkildə icazə verməməlidir. Çünki onun manyak ruhu elə təcavüzkardır ki, bəzən özü kimi münafiqlərlə də, qarşılaşdıqda onlarla da it kimi boğuşur. Çox xoşuna gəlir. Münafiqlər bir-birləri ilə itlər kimi boğuşarlar. Bu onların xoşuna gələr, şeytani zövq verər onlara. Yəni əzabdan, zülmdən, sıxıntıdan zövq alar. Bu, onların cəhənnəmə uyğun olmağından qaynaqlanır. Allah, onsuz da “Cəhənnəm onlar üçün ziyafətdir” -deyir. “Onlara bir ziyafət hazırladım” -deyir. Bütün həyatı pislik içində olmaq, həmişə boğuşmaq, savaşmaq, mübarizə aparmaq, mübahisə etmək, məğlub olmaq, oyun oynamaq, hiylə qurmaq münafiqin dəli ruhunun tələbidir.

Münafiqin digər bir xüsusiyyəti də, vətənini sevirmiş kimi görünər, amma vətəndən nifrət edər. Millətini sevirmiş kimi görünər, amma millətindən nifrət edər. Münafiqin bu tələsinə düşməmək lazımdır. Sən onun milliyyətçi olduğunu zənn edərsən, amma çox alçaq olar. Əksinə millətindən nifrət edər. Homoseksuallığa qarşı olduğunu deyər, amma homoseksuallığı biruzə vermədən, gizli şəkildə daima dəstəkləyər. Məsələn, simvollarla, şəkillərlə, şeirlərlə və başqa yollarla açıq-aydın dəstəkləyər. Çünki birbaşa özünü ələ verər. Belə sezdirmədən, gizli şəkildə dəstəkləyər. Homoseksual fəlsəfəsi münafiqin də fəlsəfəsidir. Çünki şeytana itaət edir. İlk homoseksual şeytandır. Lut qövmünə gözəl bir kişi görünüşündə gəlir şeytan. İlk dəfə, o vaxt başladı, onsuz da şeytanın ruhu homoseksualdır. Üslubuna diqqət etsəniz homoseksual xarakterini görərsiniz. O tündxasiyyət, azğın, idarəsiz ruhdur. Bir çox homoseksualın ruhunda bu vardır, bilinər bu. Ona görə, münafiq “mən milliyyətçiyəm” deyəndə inanmamalısınız. Millətindən nifrət edər. Mən homoseksuallığa qarşıyam desə, inanmamalısınız, əksinə dəstəkləyər. Hər cür pozğunluğu dəstəkləyər. Münafiq sırf homoseksuallığı deyil, hər cür pozğunluğu dəstəkləyər. Amma biruzə vermədən. Müsəlmanların içində olduğuna görə, bunu açıq-aydın necə edə bilər? Ona görə gizlicə, sezdirmədən edər. İngilis dərin dövlətinə heyran olmasının səbəbi də, Türk millətinə nifrət etməsindən qaynaqlanır. Münafiqlər Anqlosakson irqinin pərəstişkarlarıdırlar. Türk millətindən nifrət edərlər. Amma soruşsan “milliyyətçiyəm” deyər. Bu yalandır, hiylədir. Məsələn, hz. Məhəmməd (s.ə.v)-i müdafiə edər, amma əslində nifrət edər, haşa. Heç sevməz. Münafiq Allahı müdafiə edər, amma Allahı heç sevməz. Ona görə, heç Allahdan bəhs edilməsini istəməz. Allahdan bəhs edilən yerlərdən qaçar. Yorular, sıxılar. Amma, əlbəttə, soruşanda “Allahı sevirəm” deyər. Lakin, müsəlmanların arasında yaşaya bilmək üçün buna ehtiyacı vardır. Tək qalanda namazı heç vaxt qılmaz. Münafiq namazdan, dəstəmazdan nifrət edər. Tək olanda heç vaxt, dəstəmaz almaz. Heç bir şəkildə namaz qılmaz.

Şah Əbdülqadir Gilani, Qadiriyyə təriqətinin qurucusu, münafiqlər haqqında belə deyir: “İçi xarab münafiq hər işi çətinliklə görər. Yəni, həmişə bəladır, iş görmək istəməz. İbadətə gəldikdə, ondan daha tənbəli tapılmaz”. Münafiq əslində namaz qılmaz, görən olsa edər. Dəstəmaz almaz, görən olsa dəstəmaz alar. Baxın bu çox əhəmiyyətlidir. Əgər gizlin təsbit etmək imkanı olsa, dərhal görərsiz. “Ondan daha tənbəli olmaz. Əgər bir ibadət etməli olsa, kənardan məcbur edilməklə edər. Daxildən isə tam bir fəsadçıdır” yəni heç istəməz. “Heç cür imanlı zümrəyə qatılmaq istəməz”, münafiq imanlı müsəlmanlardan nifrət edər. Yalnız onları söhbətə tutmaq, onları boş işlərlə məşğul etmək, narahat etmək üçün istəyər. Amma mömin də ağlını işlədib ona icazə verməməlidir.