MÜNAFİQ HƏMİŞƏ MÜSƏLMANI MƏŞĞUL EDİB ƏLDƏN SALMAĞA ÇALIŞAR
Münafiqlər İslam ölkələrini ağlasığmaz dərəcədə məşğul edirlər. Münafiq həmişə müharibələrlə, qarışıqlıqla hadisə çıxardar. Çox alçaq bir məxluqdur. Dayanmadan qarışıqlıq çıxarar. O bitər başqasını tapar. O bitər başqa birini tapar. Münafiqin o şeytani çirkli torbası, o lağım torbası dayanmadan qaynayar. Hər gün bir şey çıxardar. Hər gün bir pislik, hər gün bir əxlaqsızlıq, hər gün bir namərdlik. Məsələn, əvvəl bir qiyam etdilər. O yetmədi hərbi çevriliş etdilər. İndi yenə bir əxlaqsızlıq düşünürlər. İndi iqtisadi yöndən. Məsələn, İsrailin meşələrini yandırdılar. Tam münafiq azğınlığı. Münafiqlərin bitləri vardır, daha kiçikləri onlar da elə çox narahatdırlar. Şeytanın təsiriylə pislik dalınca qaçırlar. Hər münafiq belədir. Məsələn, evində narahat edər, küçədə narahat edər, iş yerində narahat edər, dövlət içində narahat edər.
MÜNAFİQ ŞEYTANIN İSTİQAMƏTLƏNDİRMƏSİYLƏ HƏMİŞƏ MÜSƏLMANLARI MƏŞĞUL ETMƏK İSTƏYƏR, DAYANMADAN NARAHATLIQ ÇIXARAR
Münafiq ancaq qarışıqlıq istəyər. Narahatlıq, pislik, rüsvaylıq. Terror olsun, anarxiya olsun. Məsələn, bomba partladır. Səhəri gün bir daha bomba partladır. Münafiqlər bütün müsəlman ölkələrinin vaxtını və enerjisini alırlar. Bir münafiq xüsusiyyətidir. Şeytanın istəyi ilə müsəlmanları həmişə məşğul etmək münafiqin xüsusiyyətidir. Həmişə gündəm olar. Həmişə danışar. Sanki bir maşındır. Belə lağım çıxaran bir maşın kimidir.
MÜNAFİQ HƏMİŞƏ TƏLƏB HALINDADIR. İSLAMA XİDMƏT ÜÇÜN BİR FƏALİYYƏT ETMƏZ, BÜTÜN GÜCÜNÜ İSLAMA ZƏRƏR VERMƏK ÜÇÜN İSTİFADƏ EDƏR
Münafiqin tələblərinin ardı arxası kəsilməz. Məsələn, “Türkiyənin Cənub-şərqini ayıracağıq” –deyir, ayırır. Sonra? “İzmiri də alacağıq” -deyir. Sonra? “İstanbulu da alacağıq” -deyir. Sonra? “Antaliyanı da alacağıq” -deyir. Bu, münafiq azğınlığıdır. Həmişə pislik dalınca qaçır. Əksinə darvinizmlə, rumiliklə İslamı yıxmaq üçün çalışar. Hər münafiq belədir. Bütün gücünü İslama zərər vermək üçün sərf edər.
MÜNAFİQ ALLAH KƏLAMINA DÖZƏ BİLMƏZ. AMMA FİTNƏ ÇOX XOŞUNA GƏLƏR
Məsələn, Ruminin açıqlamaları çox xoşuna gələr. Məsələn, deyir ki, bizim yolumuzda nə kafirlik var, nə müsəlmanlıq var. Müsəlmanlığı qəbul etməyən, kafirliyi onsuz da etməzsən. Onu deməyinə ehtiyac yoxdur ki. Müsəlmanlığı qəbul etmirsən. Onsuz da açıq-aydın söyləyir. Mövlana Rumi kitabında “Bizim yolumuzda müsəlmanlığa yer yoxdur” -deyir. Bu səbəbdən “kafirliyə də ehtiyac yoxdur” -deyir. “Kafirlik deyə də bir şey yoxdur” -deyir. “Kim olursan ol gəl” -deyir. Amma Nisa surəsi, 91-ci ayədə Allah münafiqlər üçün “Onlar hər dəfə fitnəyə qaytarıldıqda gözüyumulu ona qoşularlar” -deyir. Pislik münafiqin sənətidir. Alçaqlıq, əclaflıq, fırıldaqlıq, hiyləgərlik, xaraktersizlik münafiqin içinə girmiş bir sistemdir.
Münafiq Allah kəlamını eşitmək istəməz. Münafiq ayələri oxunduqda qaçırlar, ayə var. Quran ayəsi var. Əllərini qulaqlarına tıxayırlar. Qətiyyən eşitmək istəmirlər. Bu, Allahın hikmətidir, bu, böyük bir möcüzədir. Halbuki, müsəlman eşidib öyrənib təmizlənmək istəyər, elə deyilmi? Münafiq eşitmək də istəmir.
MÜNAFİQ MÜSƏLMANLARI HƏMİŞƏ SƏHV İSTİQAMƏTLƏNDİRƏR. BUNA ÇOX DİQQƏT YETİRMƏK LAZIMDIR
Məsələn, fərz edək ki, sən bir şey axtarırsan? O sağ tərəfdədirsə, o, “sol tərəfdədir” deyər. Məsələn, bir şey qaradırsa, o, ona müsəlmanları aldatmaq üçün “ağdır” deyər. Ağdırsa o qaradır. Onun üçün münafiqin dediyinin tam əksini etmək lazımdır. Peyğəmbər (s.ə.v) “münafiqin dediyinin tam əksini edin” -deyir. Onlar da “qadının dediyinin tam əksini edin” deyə dəyişdirmişlər. Bir qismi azğınlıqlarından və kinlərindən.
Münafiq daim möminləri səhv istiqamətləndirər. Tərs istiqamətləndirər. Yəni müvəffəqiyyətsiz olmalarını təmin etmək üçün edər. Məsələn, müsəlmanların düşmənini dost kimi göstərər. Dostunu düşmən kimi göstərər. Seviləcək insanları pis göstərər. Pisləri yaxşı kimi göstərər. Münafiq yalançını doğru göstərər. Doğrunu da yalançı göstərər. Münafiqin xüsusiyyətidir. Onun üçün münafiqin hər dediyinin əksi edilməlidir. Həmişə tərsinə görə düşünmək lazımdır.
MÜNAFİQLƏR HƏMİŞƏ ÖZLƏRİNİ BÖYÜTMƏK İSTƏYİRLƏR. BU QƏDƏR ACİZLİYƏ VƏ ÖLÜMLÜ BİR VARLIQ OLDUQLARINI BİLMƏLƏRİNƏ BAXMAYARAQ, ÖZLƏRİNİ BÖYÜTMƏK İSTƏMƏLƏRİ ÇOX TƏƏCCÜBLÜDÜR
Loğman surəsi 7. “Ayələrimiz onlara” münafiqlərə “oxunduğu zaman sanki onları eşitmirmiş, qulaqlarında tıxac varmış kimi təkəbbürlə üz çevirər…” Münafiq üçün təkəbbür çox böyük əhəmiyyətli mövzudur. Eqoistlik etmək, göstəriş etmək, insanlara poza vermək, böyüklüyünü insanlara isbat etmək üçün hər şey edər. Məsələn, Samiri bir çox xarici dil bilən, heykəltəraşlıq sənətini çox yaxşı bilən, Misir mədəniyyətini çox yaxşı bilən biri idi. Yəni alim idi. Amma alçaqdır. Həmişə qarışıqlıq yaradıb, müsəlmanları boş işlərlə məşğul edən onların enerjilərini tükədən, imkanlarını tükədən bir axmaqdır.
Nuh surəsi 7-də Allah hz. Nuhun diliylə belə buyurur, “Sən onları bağışlayasan deyə mən hər dəfə onları imana dəvət etdikdə” bax, yenə də mömin bağışlanmasını istəyir, görürsənmi? Adam alçaq oğlu alçaqdır, xaraktersiz münafiq olmasına baxmayaraq, dua edir ki, düzəlsin. Bəlkə yaxşı olar deyə. “…onlar barmaqlarını qulaqlarına tıxadılar” yəni eşitmək istəmədilər. Ya qaçdılar, ya səs-küy saldılar. “… paltarlarına bürünür, küfrlərində israr edir və ötkəm-ötkəm təkəbbürlənirdilər”. Münafiqdə ən böyük hadisə təkəbbürün vurğulanmasıdır. Özünü tərifləyər, mədəniyyətini tərifləyər, ağılını tərifləyər, danışığını tərifləyər, məmləkətini tərifləyər, küçəsini tərifləyər, şəhərini tərifləyər. Manyaklıq dərəcəsindədir. Öz aləmində möminləri alçaldar, özünü böyüdər. Halbuki, əslində Allah onu alçaldar. Möminlər getdikcə böyüyər. Ona görə İsa Məsih “Alçalan böyüyər, böyüyən alçalar” -deyir.
Qardaşım, sən kiçik bir sperma parçasından əmələ gəlmiş yazıq bir varlığın görüntüsüsən, görüntü. Və bütün gücü, qüvvəti sənə Allah verir. Və yazıq bir varlıqsan. Və sonunda öləcəksən. Qısa bir müddət sonra öləcəksən. Axirətə gedəcəksən. Böyüklük sənin nəyinə yaraşır? Eqoistlik sənin nəyinə yaraşır? Sən necə acizliyini bilməzsən? Necə özünü böyütmək istəyərsən? Özlərini böyütmək istəmələri çox böyük bir möcüzədir. Heyrət ediləcək bir hadisədir.
MÜNAFİQ PSİXOPAT RUHLUDUR, BİRDƏN TƏCAVÜZKARLAŞAR. MÜSƏLMANLARIN DİNDARLIĞINA DÖZƏ BİLMƏZ
Həcc surəsi 72-də “Kafirlərə açıq-aydın ayələrimiz oxunduqda sən onların üzündə nifrət görərsən”. Yəni o qədər murdar, alçaq bir üz ifadəsi olur ki, o qədər xaraktersiz bir üzü olur ki, dərhal üzündən aydın olur. “Az qala özlərinə qarşı ayələrimizi oxuyanın üstünə cumsunlar”. Yəni Quran təcavüzkar, psixopat, manyak ruhlarına diqqət çəkir. Birdən ağlayar. Birdən təcavüzkarlaşar. Ətrafına zərər verməyə başlayar. Münafiqlər manyakdırlar. Məsələn, bunun geniş miqyasda sosial olanı, məsələn, Suriyada Quran oxunur nə edirlər? Müsəlmanların üzərinə hücum edirlər. Bombalayırlar, yerlə bir edirlər. Məsələn, İraqda dindar təqvalı müsəlmanları hamısını bombalayıb yerlə bir edirlər. Adamlar onların dindarlığına dözə bilmirlər.
MÜNAFİQ HƏMİŞƏ MÜSƏLMANLARIN ƏLEYHİNƏDİR. BİR ŞEY EDƏNDƏ QƏSDƏN BİR İŞƏ YARAMAYACAQ ŞƏKİLDƏ EDƏR
Qələm surəsi, 51-də şeytandan Allaha sığınaram. “Həqiqətən, kafirlər Zikri (Quranı) eşitdikləri zaman öz baxışları ilə az qala səni gözə gətirələr”. Üstlərində ağlasığmaz dərəcədə nifrət var. “Onlar çarəsizlikdən: “O, dəlidir!” – deyirlər”. (Qələm surəsi, 51) Müsəlmanın dalınca danışırlar. Müsəlmanın üzünə gülüb, amma öz şeytanları ilə baş-başa qaldıqda ayənin də ifadəsiylə alçaqca müsəlmanların əleyhinə danışmaq münafiqin xüsusiyyətidir. “Biz onlara lağ edirik. Əslində heç etibar etdiyimiz bir sistem yoxdur. Onları heç əhəmiyyətli görmürəm. Fikirlərinə də qatılmıram. Düşüncələrinə də qatılmıram. Onsuz da kömək də etmirəm, etmərəm də. Mən sizin tərəfinizdəyəm. Kömək etsəm belə, kömək edib onlara faydalı olacaqmış kimi görünüb əslində zərər verməyə çalışıram”. Həqiqətən, münafiqə bir iş verdikdə qəsdən yarımçıq edər. Bir şeyə yaramayacaq şəkildə edər. Məsələn, fərz edək “suyu qaynat” deyərsən. Çirkli suyu gedər qaynadar. Sən onunla yemək bişirəcəksən. Gedər çirkli suyu qaynadar. “Bağışla, səhv oldu” deyər. Baş bəlası olar. Və yaxud yenə “suyu qaynat, isit” deyərsən. Boş qabı odda yandırar. “Xəbərim yox idi” deyər. Yəni dayanmadan əxlaqsızlıq və pislik dalınca qaçar. Bir yerə göndərərsən. Məsələn, bir şeyi aşırıb qırar. Və yaxud itirər. Bunları qəsdən edər. Müsəlmanların başına bəla açmaq üçün. Onun üçün ayədə Allah deyir ki, “sizin yanınıza gəlsələr, sizə zərərdən başqa faydaları olmazdı”. Möminlər deyir “kaş ki, yanımızda qalsa”, Allah “Yalnız başınıza bəla olar” -deyir. Onun üçün münafiq hara getsə, müsəlmanların həmişə əleyhinədir. Yeməkdə, içməkdə, onda-bunda, hər şeydə. Müsəlmanlara necə zərər verə biləcəyini düşünər. Amma, əlbəttə ki, sezdirmədən zərər vermək dalınca qaçar. İblis kimi. Məhz bunlar bir güc əldə etdikdə, dərin dövlətin içərisində bir güc olduqlarında bu alçaqlardan ibarət böyük namərd bir ordu meydana gəlmiş olur.
MÜNAFİQLƏR MÜSƏLMANLARI TƏRƏDDÜDƏ SALMAQ ÜÇÜN ƏXLAQSIZLIQ EDƏRKƏN BELƏ ALLAHIN ADINI ÇƏKƏRƏK EDƏRLƏR
Məsələn, öz aralarında da heyrətlənəcək bir şeydir. Məsələn, homoseksual nikahı qıyılır. Bəsmələ ilə edir. Bu hadisəyə bax. Məsələn, şərab içir. Bəsmələ ilə içir. Lağ edirmiş kimi. Müsəlmanlarla öz ağlına görə lağ etmiş olur. Fahişəlik edir. Bəsmələ ilə. Fahişəlik bax, fahişəlik. Bəsmələ ilə edir. Hz. Əli (r.ə)-i şəhid edən alçaq ayələr söyləyir. Bəsmələ ilə şəhid edir. Bunlar belə namərddir. Müsəlmanları çaşdırmaq üçün edirlər. Heyrətə salmaq üçün. Məsələn, müsəlmanlarla döyüşərkən mizrağın ucuna Quran keçirirlər. Müsəlmanlar tərəddüddə qalır. Bunlar Quranla gəlir. Biz bunlara indi etiraz etsək, Qurana qarşı olmuş olarıq. Münafiqlər belə tərəddüdə salmaq istəyirlər. Ona görə çox diqqətli olmaq lazımdır. Bu oyuna aldanmamaq lazımdır.
BİR XALQ ARASINDA KİÇİK-KİÇİK ƏCLAFLIQ EDƏN MİKRO MÜNAFİQ VARDIR, BİR DƏ DƏRİN DÖVLƏTLƏ ƏLAQƏLİ OLAN MAKRO MÜNAFİQ VARDIR
Əlbəttə ki, əsrimizdə müasir mənada sözdən istifadə etsək, bəzəkli sözdən istifadə etsək, bir mikro münafiq vardır. Bir də makro münafiq vardır. Mikro münafiq xalq arasında olanlardır. Kiçik-kiçik əclaflıqlar edər. Xaraktersizdir. Makro olanlar dərin dövlət içərisində kütlə qırğını edən alçaqlardır. Onlar ixtisaslı münafiqlərdir. Mikro olanlar da ixtisaslı olmayan münafiqlərdir. Onlar kiçik-kiçik alçaqlıqlar edər. Məsələn, müsəlmanın evində nə edə bilər? Elektrik israfı edər. Fərz edək. Necə zərər verə bilər? Məsələn, suyu açar. Su israfı edə bilər. Müsəlmanın xərcə girməsinə səbəb olar. Xərcə salar. Məşğul edər. Dayanmadan boş mövzularla müsəlmanın vaxtını alar. Müsəlmanın olduğu mühitdə müsəlmana yalan danışar. Yalan məlumatlar verər. Səhv məlumatlar verər. Onu yanıltmağa çalışar. İslamın doğru məlumatları ilə yalan məlumatları qarışdıraraq verər. Onun beynini bulandırmağa çalışar. Yəni haqla batili qarışdırar.
MÜNAFİQ ŞEYTANIN RUHUNU ƏLƏ KEÇİRDİYİ BİR VARLIQDIR, MİKRO DƏCCALDIR. BUNA ÖYRƏŞDİYİ ÜÇÜN MAKRO DƏCCALLARA SEVƏ-SEVƏ XİDMƏT EDƏR
Münafiq mikro dəccaldır. Makro dəccallar böyük əsl dəccallardır, yəni makro dəccallar məsih dəccallardır. Mikro dəccallar müsəlmanlara xırda zərərlər verə bilər. Amma makro olanlar, əlbəttə, bu ixtisaslı münafiqlər böyük kütləvi zərər verirlər. Amma mikro dəccallardan makro dəccallar olar. Ordusunu onlardan meydana gətirir. Onsuz da hədisdə var. Deyir “Ətrafa şeytanlarını göndərər”. Şeytan necə olur? İns şeytanlar. Necə olur? Şeytan münafiqin ruhunu fəth edər. Onun bədəni, onun cisimi artıq bir maşındır. Şeytan üçün. Onun ətindən istifadə edər. Ətindən, sümüyündən, bədənindən maşın kimi istifadə edər. Ruhunu da nəzarət altına aldığı üçün. Şeytan ruhunu əsir alar. O adam artıq ölər. Ölüdür. Artıq bir zombi kimidir. Filmlərdə zombi görürük. O artıq bir zombidir. Dəccalın zombilərdən ibarət bir ordusu olur. Onlardan istədiyi kimi istifadə edər. Bu alçaqlar da mikro dəccallığa öyrəşdikləri üçün makro dəccallara sevə-sevə xidmət edərlər. Narahatlıq verər, pislik çıxarar. Boş mövzularla müsəlmanların vaxtını alar. Qarışıqlıq yaradar. Rüsvayçılıq çıxardar. Quranda vardır, gözləri ilə müsəlmanları narahat edər. Ayənin ifadəsi ilə danışıqları ilə, murdar üslubu ilə, iti dilləri ilə. İti dilləri ilə müsəlmanları narahat etməyə çalışar. Həmişə alçaqlıq arxasındadır. Amma bunlar böyük bir kütlə olduğu üçün dərin dövlətlər bunlardan qüsursuz istifadə etmək istəyir. Amma bunlara bir din də vermək istəyir. Onun üçün həm darvinizmi, həm də rumiliyi istifadə edirlər. Onlara birbaşa dinsizsiniz demir. “Siz rumisiniz, darvinistsiniz” -deyir. Darvinist olunca onsuz da avtomatik dinsiz olur. Əksəriyyəti elədir, doxsan doqquz faizi elədir. Çünki “Allah yaratmadı, təsadüfən oldu” -deyir. Rumilikdə də nə deyir? “Bizdə kafirlik də yoxdur, müsəlmanlıq da yoxdur” -deyir. “Müsəlmanlıq olmadığı üçün kafirlik yoxdur” -deyir. Yəni “Biz müsəlman deyilik” -deyir. Adam açıqca söyləyir. Bir insan müsəlman deyilsə, “sən kafirsənmi?” desən “nə kafiri, qardaş?” deyər. Çünki müsəlmanlığa görə kafirlik var. Adam müsəlmanlığı rədd etdiyi üçün kafirliyi də rədd edirəm deyir “elə bir şey yoxdur” -deyir. Açıqca söyləyir.
MÜNAFİQ ALLAHIN ZİKRİ İLƏ RAHATLIQ TAPACAĞINA İNANMAZ, GƏZƏRƏK RAHATLIQ TAPACAĞINI ZƏNN EDƏR. HALBUKİ, GETDİYİ HƏR YERDƏ SIXINTI ONU İZLƏYƏR, SANKİ SIXINTI HAMBALIDIR
Şeytan elektromaqnit sahə kimi (münafiqlərin) üstünə çökür. Onsuz da münafiqlər manyak kimi olurlar. Diqqət etsəniz, yolagetməz, qərarsız, dəli və gərgindirlər. Münafiq həmişə yer dəyişdirmək istəyər. Şeytan onun ruhunu mühasirəyə aldığı üçün, İslamdan, Qurandan uzaqlaşdığı üçün çox sıxılar. “Ürəklər ancaq Allahın zikriylə rahatlıq tapar” -deyir. Münafiq Allahın zikri ilə fərahlıq tapacağını zənn etməz. Gəzərək rahatlıq tapacağını zənn edər. Onun üçün oradan oraya gedər, oradan oraya gedər. Ona görə Allah, “Onların gəzib-dolaşması səni aldatmasın” –deyir. “Biz onlara əzab veririk” -deyir. “Bəla vermək üçün bunu edirik” -deyir. “Sən onlara qibtə etmə” -deyir. Münafiq sıxıntı ilə yük maşını kimi yüklənər. Gəzdirər, hara gedərsə o, özü ilə birlikdə gedər. Sıxıntı hambalıdır. Münafiq əzab hambalıdır. Hara gedərsə, arxasında onu aparar. Onu torba kimi kürəyinə qoyar. Hara gedərsə birlikdə gedərlər. Onu buraxa bilməz. Onun üçün o yolagetməzliyini, əxlaqsızlığını müsəlmanlara göstərməyə çalışar. Anarxiya çıxardar, qarışıqlıq çıxardar, rüsvaylıq çıxardar. Məsələn, PKK-nın durduq yerə rüsvaylıq çıxartmasının səbəbi odur. Qarışıqlıq, qan tökmək, narahatlıq etmək, alçaqlıq etmək, yalan danışmaq, müsəlmanlara böhtan atmaq. Məsələn, münafiq bir əxlaqsızlıq edər dərhal müsəlmanlara böhtan atar. Fərz edək deyirsən ki, bu əşyanı niyə bura qoydun? “Onu sizdən biri oraya qoymuşdur” -deyər. Məsələn, ocağın altını açıq buraxar. Yanğına səbəb olar. “Mən etmədim, onu filan müsəlman edib” -deyər. Müsəlmanlara böhtan atar. “Mənim edəcəyim bir şey deyil” -deyər. Münafiq çox alçaqdır. Ona görə müsəlman hər yerdə gözünü dörd açacaq.
MÜNAFİQDƏ HƏMİŞƏ BİR ANARXİYA QAYNAMASI VARDIR, SAKİT NORMAL YAŞAYA BİLMƏZ
Münafiqin ən mühüm xüsusiyyətlərindən biri onda həmişə bir anarxiya qaynaması olmasıdır. Onun üçün bunlar həmişə terrorist, anarxist olarlar. Həmişə bir rüsvaylıq dalınca qaçarlar. Məsələn, rahat dayana bilməz. Sakit, normal yaşaya bilməz. Məsələn, bomboş otaqda belə olsa, mütləq bir mövzu tapar. Mütləq bir rüsvaylıq mövzusu tapar. Onu həll etsə birini daha. Onu həll etsə, biri daha. Münafiqin ruhunda sonu gəlməyən bir anarxiya, qarışıqlıq vardır. Buradakı məqsəd müsəlmanların gücünü qırmaqdır. Vaxtını almaqdır. Onlara İslamın hakimiyyətində ayaq bağı olmaqdır.
