MÜNAFİQ DÜNYA HAKİMİ OLMAQ İSTƏYƏN DƏLİ RUHA SAHİBDİR, ÇOX VƏSVƏSƏLİDİR. BUNA GÖRƏ DƏ DƏLİSOV ÇAXNAŞMA İÇİNDƏ YAŞAYAR
Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-ə “Mömin və münafiq kimdir?” deyə soruşmuşlar. Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-in cavabı budur; “Möminin gözü namazda, orucda olar münafiqin gözü isə, heyvanlarda olduğu kimi yeməkdə, içməkdə, ibadət və namazdan uzaq dayanmaqda olar” deyir. “Mömin əli gəldikcə sədəqə verər, Allahdan günahlarının bağışlanılmasını diləyər, münafiq isə, ehtiras və boş şübhələr dalınca qaçar.” Ehtiras, təkəbbür hissi yəni hərisdir, dəlisov hədəfləri vardır. Xəyanət, manyaklıq. O dövrün dərin dövləti kimdirsə onunla əməkdaşlıq edib dünya hakimi olmaq istəyər, belə manyakca ağılı vardır. “Və boş şübhələr dalınca qaçır.” Münafiq çox vəsvəsəlidir. Həmişə şübhəcildir. Ayədə deyir, “Hər səs-küyün onlara qarşı olduğunu sanırlar.” (Munafiqun surəsi, 4) Dəlisov çaxnaşma içində yaşayar. Ruhunda dəli boşluq vardır, manyak boşluqdur, həmişə onu doldurmağa çalışar. Onun üçün də həmişə şübhələrin dalınca gedər, vəsvəsələrinin dalınca gedər. Xülasə, ruhunda dəli anarxiya vardır. “Möminin Allahdan başqa heç kimdən ümidi olmaz, münafiq isə Allahdan başqa hər kəsə ümid bağlayar.” Hər kəsə, münafiqlərdən də adam əldə etməyə çalışar, kafirlərdən də əldə etməyə çalışar. Müsəlmanları aldatmağa çalışar.
MÜNAFİQ HƏR ŞEYİ ALLAHIN YARATDIĞINI DÜŞÜNMƏZ. MÜNAFİQ ÜÇÜN TƏK YARADICI VARDIR, O DA ÖZ BEYNİDİR, SANKİ BEYNİNƏ TAPINAR
Münafiq hər şeyi Allahın idarə etdiyini düşünməz. Münafiq üçün bir yaradıcı vardır, o da öz beynidir. Sanki beyninə tapınar. Saxtakarlığı orada edər, oyunlar oynayar, axmaqca bütün ömrü çırpınışlar içində keçər. Halbuki, münafiqin hər hərəkətini Allah yaradar, amma o bilməz. Münafiqin Allaha qarşı gizli savaşı vardır, hiyləgər və gizli savaşı. Məsələn, müsəlmanlara hücum olduğunda müsəlmanlar ittifaq edir, deyilmi? Münafiq elə deyil, heyvan kimi baxar, o tam fərqli aləmdədir. O özünü düşünər, o anda müsəlmanları düşünməz. Amma müsəlmanların onu qorumasını istəyər. Amma özü müsəlmanları qorumağı əsla düşünməz, elə bir şey ağlına gəlməz. Münafiqin axmaqlığı irəli dərəcədə, laqeydlik dərəcəsindədir, ağılı çox zəifdir. Klassik axmaqdır və ona görə çox açıq verər. Həmişə özünü alçaldır. Necə ki bir heyvan, məsələn, köstəbək vardır, heyvan özünü çox ağıllı zənn edər qaçmağa çalışar, amma tutular. Münafiq də belə kor köstəbək kimi çox axmaqdır. Mütləq tutular, özünü ağıllı zənn edər, yaxşı oyun oynadığını zənn edər, amma münafiqin hər oyununun üstü açılar. Allah müsəlmanlara elə bir güc verər. Münafiq şeytanın insan surətinə girmiş insanlar arasında gəzən halıdır. Şeytanın ilan kimi müsəlmanlar arasında gəzən halıdır. Hərdən müsəlmanları öz zəhəriylə sancmağa çalışar. Müsəlman çox diqqətli olmalıdır. İlan kimi təhlükəlidir. Münafiqin harada nə vaxt çalacağı müəyyən olmaz. Yəni o əncir səbətinin içində dayanar, amma o səbətindən çölə çıxanda dərhal müsəlmanı zəhərləmək istəyər. Onun üçün müsəlman ilana qarşı diqqətli olduğu kimi münafiqə qarşı da diqqətli olmalıdır. Münafiqin hər an sancma təhlükəsi vardır.
MÜNAFİQ FİTNƏ ÇIXARTMAQDA HEYRƏTLƏNƏCƏK DƏRƏCƏDƏ QABİLİYYƏTLİDİR, DURDUQ YERƏ PİSLİK EDƏR
Məsələn, normal yaşayırsan, münafiq anidən pislik çıxarar. Onun pisliyini aradan qaldırarsan başqa pislik daha çıxarar. Onu aradan qaldırarsan başqa pislik daha çıxarar. Fitnə çıxarmada heyrətləniləcək şəkildə qabiliyyətlidir. Əxlaqsızlıq və pislik etməkdə, müsəlmanlara iş çıxarmaqda, mövzu çıxartmaqda müsəlmanları məşğul etmə mövzusunda şeytani qabiliyyətə malikdir. Eynilə şeytanda olduğu kimi. Onun üçün münafiq deyil, birbaşa şeytan deyəcəksən. Çünki şeytan onun bədəninə girmişdir. Müsəlman arasında gəzər məsələn, evə gəlir bir pislik edər, küçəyə çıxar bir pislik edər, məktəbə gedər bir pislik edər. Restorana gedər bir pislik edər. Hər yerdə pislik edər, yəni pislik çıxarma maşını kimidir. Münafiq ardıcıl olaraq pislik çıxarar.
Münafiq davamlı cinayət törətdiyi üçün günahlandırılmaqdan çəkindiyi üçün onun murdar silahı vardır; pislik böcəyi kimi dayanmadan müsəlmanların üzərinə böhtan ataraq yaşamağa çalışar. Özünə zərər gəlməməsini düşünərək özünü şeytani üsulla qoruma düşüncəsiylə davamlı müsəlmanlarla məşğul olaraq müsəlmanlara böhtan ataraq və ya günahlandıraraq və yaxud müsəlmanlarda dayanmadan qüsur taparaq o şəkildə yaşamağa çalışar. Yəni münafiqin həyatı eynilə şeytandakı kimi sürünmə şəklindədir.
Münafiqin bir də heyrətlənəcək bir xüsusiyyəti vardır, üzü maskalıdır, həyasızlıq üzünə tam oturmuşdur. Münafiqdə utanma hissi olmaz. Hanı üzünə beton çaxılmış deyərlər ya üzündə eşşək oynamış deyərlər. Müsəlmana həyasızca böhtan ata bilər, həyasızca yalan söyləyə bilər. Münafiq çox ardıcıl yalan danışar. Məsələn, tısbağanın üstünə mindim dünya gəzintisinə çıxdım və s. belə deyəcək qədər axmaqdır, zır dəlidir. Ardıcıl olaraq heyrətləniləcək yalanlar söyləyər. Həqiqi münafiqdirsə, münafiqliyindən əsla vaz keçməz. Amma ürəyində xəstəlik olandırsa, o müalicə ola bilər, vaz keçə bilər, amma həqiqi münafiqdirsə, incəlir amma qopmaz, yəni dərhal həcm alar. Məsələn, dar bir yerdən keçirsə incəlir. Geniş bir yerə gəldiyində dərhal həcm alar orada genişləyər. Yenə dar bir yerə gəldiyində yenə incəlir. Belə bir lağımın incə bir borudan axıb sonra geniş bir yerə çatması kimi. İncə borudaykən incəlir, amma qalın bir yerə gəldiyində birdən genişləyər, yəni vaz keçməz.
