ÖLÜM, KEYFİYYƏTLİ YUXUDAN OYANMAQ KİMİDİR. İNSAN OYANAN KİMİ DƏ AXİRƏTƏ KEÇİR. ARTIQ GERİ DÖNÜŞÜ OLMAZ
İnsan öldüyündə birbaşa axirətə keçir. Öldüyü an onsuz da oyanma tərzindədir, açıq şəkildə oyanma, amma insanlar normal, keyfiyyətli yuxu görür, dəqiq aydın oyanma tərzindədir, açıq oyanma, o qədər. Oyanan kimi də axirətə keçir. Artıq geri dönüşü olmaz, yəni yeni aləmə keçmiş olur, dördüncü aləmə keçmiş olur, bir daha dönə bilməz. Bu görünüşdən daha dəqiqdir. Ona görə onsuz da oyanan yuxu deyir. “Yatdığımız yerdən bizi kim qaldırdı?” deyirlər, səbəbi odur, amma yenə bir daha yatıb-durma dövrələri olduğu aydın olur. Normalda birbaşa oyanar. Birbaşa oyanmış olar.
Allah Qaf surəsi, 21-23-də “Artıq hər nəfs” deyir, bax “Hər nəfs..” nəfs demək bədən, insan “..yanında sürücü..” çünki hansısa vasitədədir mömin, o şərtlərdə, o yerdə Allah onu gəzdirmir, bir sürücü. “..və bir şahid. “yanında da onun gözətçisi olan bir adam daha var, yanında bir mələk, yəni insan kimi bir varlıq. Bax “Sən bunun (bu günün) haqqında qəflət içində idin. Amma Biz pərdəni sənin üzündən qaldırdıq.” Allah önümüzdəki örtüyü, pərdəni yarıb açır. Örtünü qaldırdıq dediyi o qalxır. Adam qalxan kimi dərhal keçir, o qədər. “Sən artıq bu gün yaxşı görürsən.” Çünki müqayisə edir, buna görə çox dəqiq olduğu üçün mən yuxudaydım deyir, amma yuxu olduğunu düşünəcək həqiqətən, səmimi qəlbdən inanacaqlar.
BÜTÜN İNSANLAR ZƏR ALƏMİNDƏ VARDI. TƏKAMÜLLƏ DÜNYADA YARADILMA DEYƏ BİR ŞEY YOXDUR. HZ. ADƏM DƏ ZƏR ALƏMİNDƏN CƏNNƏTƏ, ORADAN DÜNYAYA GƏLMİŞDİR.
Biz zər aləmində insan olaraq bədənli, qaş, göz, əl-üz eynilə bu şəklimizlə vardıq. Allah bizi zər aləmində gözlətdi, peyğəmbərləri də gözlətdi. Əvvəl hz. Adəm (ə.s)-ı cənnətə aldı, amma əvvəlcə saxsıdan bir heykəl düzəltdi, Allah onu vəsilə etdi, amma hz. Adəm (ə.s)-ı normalda zər aləmindən götürür. Yəni o heykəldən olur deyil, heykəli vəsilə edir, zər aləmindən gələn Adəm (ə.s) birdən Allahın qarşısında insan olaraq gəzməyə başlayır, mövzu budur. Heykəl şəklindən insan şəklinə keçir, o qədər. Zər aləmi məsələn, mən zər aləmindəydim, siz zər aləmində idiniz, biz zər aləmində yoldaşdıq, bir aradaydıq, orada da bir aradaydıq, bura gəldik xəbərimiz belə yox idi. Allah ayədə dərhal oradan-buradan gəldik yığışdıq deyir, “Dünyanın harasında olursanız olun, sizi Allah bir araya gətirər” deyir, məhz zər aləmindəki vəziyyətdən qaynaqlanır. Allah orada onsuz da bir yerdə olduğumuz üçün burada birlikdə olacağımız da müəyyən olacağı üçün birləşdirir. Məsələn, bir sədaqət yaradır. Adam şüuraltında onu bilmir. Allah ona şüuraltında o sədaqəti vermişdir. Bəzisi Almaniyadan gəlir, bəzisi Fransadan gəlir, bəzisi Rusiyadan gəlir, amma gəlir. Biz daha əvvəl vardıq, təkamüllə yaradılış yoxdur. Hz. Adəm (ə.s) da zər aləmində hazır idi. Cənnətə gəldi, cənnətdən dünyaya, dünyadan da axirətə getdi. Bu qədər.
MÖMİNİN VƏFAT ANINDA NARAHAT OLACAĞI HEÇ BİR ŞEY OLMAZ. CANI RAHATLIQ VƏ GÖZƏLLİK İÇİNDƏ ALINAR
“Vay halımıza” deyirlər bax, Yasin surəsi 52-ci ayədə, şeytandan Allaha sığınıram “Vay halımıza! Bizi yatdığımız yerdən kim qaldırdı?” Kim oyandırdı deyirlər. Yəni yuxudan oyandığını düşündüyü üçün əmin olur. “Bu, Mərhəmətli Allahın vəd etdiyi qiyamətdir. Elçilər doğru deyirlərmiş”. (Yasin surəsi, 52). “O, yalnız bir tək qışqırıqdan başqası deyil;” yəni həyəcanlanıb qışqırmağa da işarə edir. “..artıq onların hamısı hüzurumuza gətiriləcəklər.” (Yasin surəsi, 53) Mömin üçün həyəcanlanacağı, narahat olacağı heç bir şey olmaz. Mömin çox rahat olar. Xeyir xəstəliyiylə onunla-bununla mübarizə aparar, amma ümumiyyətlə, möminlərin son komaya yaxın canları alınır. Çox da uzun çəkmir, onsuz da canının alındığı üzünə baxanda aydın olur. Deyirlər gözünün nuru getdi, məsələn, mənasız baxmağa başlayar, aydın olur. O canı alındığı üçün olur. Amma qışqırır, bağırır, çırpınır, o mənanı vermir. Hiss etməz, onu bilməz. Amma əlbəttə, mömin, Peyğəmbərimizin (s.ə.v)-in də məsələn, qızdırması qalxmışdı “Ya Rəsulullah, necəsən” deyirlər, “mən də insanam, əlbəttə ki, mən də imtahan olunuram” deyir “məndə də olmalıdır” deyir, yəni çətinlikdir. Sırf mənə rahatlıq sizə çətinlik olmaz deyir, əlbəttə ki, mən də imtahan olaraq çətinlik içində qalmalıyam, imtahan verməliyəm.. Mən də imtahan verirəm deyir, əlbəttə ki, olacam deyir. Amma son anda bax deyir, Allah kömək edir, “Refik-i Alaya “ əlini havaya qaldırır əli düşür. Ölüm anını bilməsi onsuz da möcüzədir. Daha əvvəlki söhbətlər möcüzədir.
