“Bilim Ve Teknik” jurnalının avqust 2000-ci il tarixli sayında nəşr olunmuş, Səlcuq Alsanın tərcüməsini etdiyi “Bimolekulyar və nano texnologiya” adlı məqalə, təkamülçü düşüncənin əsassızlığını, çıxılmaz vəziyyətini, ön fikirli və doqmatiq zehniyyətini, yanıltma və gerçəkləri təhrif etmə metodlarını ortaya qoyması baxımından diqqət çəkicidir. Başdan sona canlı hüceyrələrindəki bioloji maşınların kompleks dizaynlarını və heyrətverici funksiyalarını mövzu edən yazı, ehtiva etdiyi konkret məlumatlar, müşahidələr və araşdırmalar baxımından isə gerçəkdə tam bir yaradılış möcüzəsini gözlər önünə sərməkdədir. Allahın yaratmasındakı möhtəşəm sənətinə və üstün elminə fərqli ölçüdə, “molekulyar səviyyədə” şahid olunması baxımından bu məqalənin oxunmasını tövsiyə edirik.
Ancaq məqalənin içinə sıxışdırılmış təkamülçü şərhlərin qiymətləndirmələrini burada etmənin əhəmiyyətli olduğu qənaətindəyik.
Yazıda paraqraf aralarına sıxışdırılmış təkamülçü şüarlar, heç bir açıqlayıcı xüsusiyyəti olmayan təkamülçü qəliblər və ara başlıqlara qatılmağa diqqət göstərilmiş “təkamül” sözləriylə guya ortada təkamülü dəstəkləyən bir mövzu varmış imici verilməyə çalışılmışdır.
Bu günə qədər, öz uydurduqları “təkamül” anlayışının heç bir şəkildə tam tərifini edə bilməmiş, heç bir mexanizmini elmi olaraq ortaya qoya bilməmiş təkamülçülərin müraciət etdikləri ən klassik üsul söz oyunlarıdır. Təkamülçü yazılar diqqətli olaraq araşdırıldığında görülər ki, heç bir bioloji hadisənin və quruluşun təkamül nəzəriyyəsinə uyğun bir şərhi elmi metodla izah edilməz. Bunun yerinə içində bir çox “təkamül” sözcüyü keçən hekayələr izah edilər, özündən əmin görünməyə çalışan bir üslubla da bu hekayələr dəstəklənər və mövzu, sözdə “elmi olaraq açıqlanmış, sübut edilmiş” təəssüratı verilər. Bir qisim oxucunun təkamül haqqındakı ön mühakiməli qəbulu, texniki məlumat və mühakimə əskikliyi də bu yanıltma üsulunun təsirini artıran faktorlardır.
Bu yazıda da bu cür yanıltma üsullarının bir çox nümunəsi yer alır. Bunlardan müəyyən bir neçəsini araşdıraq:
1) “Təkamülün ilk pillələrindəki hüceyrələr belə, müəyyən bir plana görə atom üstünə atom qoyaraq zülalları və digər molekulları meydana gətirirdilər.” (səh. 60)
Məhz təkamülçü yazılarda sıx rast gəlinən göz boyayıcı izahat üslubunun klassik nümunələrindən biri… Cümlə içində “təkamül” sözü keçirilmiş, lakin heç bir açıqlayıcı istiqaməti yox. Guya təkamül deyə bir şey olduğu çox bilinən bir mövzu da, bunun ilk pillələri təsvir edilir… Bu pillələrdə nə olduğuna baxırıq, orada da heç bir elmi dəyəri olmayan ifadələrlə qarşılaşırıq: “hüceyrələr müəyyən bir plana görə atom üstünə atom qoyaraq zülalları və digər molekulları meydana gətirirlər”. Heç bir açıqlayıcı dəyəri olmadığı kimi bir çox sualı və ziddiyyəti də özü ilə gətirən ifadələr… “Müəyyən planı kim etmişdir? Belə bir planın, təsadüflərlə getdiyi qəbul edilən təkamül kimi xəyali bir güc tərəfindən edilmiş olması mümkündürmü? Əlbəttə, bir az belə ağıl və mühakimə qabiliyyəti olan bir kimsə bu sualların cavabının açıq “xeyr” olduğunu və canlılığın hələ ən fundamental mərhələlərindən etibarən elm, ağıl, şüur, iradə və güc sahibi bir Yaradıcının varlığının açıqca aydın olduğunu qavrayacaq.
Yuxarıdakı cümləni bir az daha araşdıraq. İfadədə keçən, “hüceyrədə atom üstünə atom qoyaraq zülal çıxaran mexanizm”, qüsursuz dizayna sahib, son dərəcə kompleks sistemlər ehtiva edər: Bir zülalın xromosomlardakı DNT zəncirində kodlaşdırılmış olan məlumatı, milyonlarla şifrə arasından xüsusiləşmiş fermentlər sayəsində olar. DNT zəncirinin bu hissəsini yenə başqa xüsusi fermentlər tərəfindən bir zəncirbənd kimi ikiyə ayrılaraq üzərində mesaj daşıyan RNA-nın rahatca köçürə biləcəyi üç ölçülü şəklə gətirilər. Digər fərqli fermentlərin köməyiylə DNT-nin bu hissəsini köçürülər. Köçürülmənin başlaması, köçürülmə müddəti, köçürülmənin lazım olan yerdə bitməsi, bu əsnada DNT-də hər hansı bir qarışıqlıq meydana gəlməməsi, sarmalın dəyər qisimlərinin köçürülməyə maneə törətməyəcək şəkildə tutulması, köçürülmədə meydana gələ biləcək səhvlərin idarə edilməsi, düzəldilməsi, köçürülmə bitdiyində RNA-nın ayrılması, DNT zəncirinin köhnə halına gətirilməsi və s. bunlara bənzər bir çox alt əməliyyat əsnasında bir çox fərqli ferment vəzifə yerinə yetirər və hər biri son dərəcə möhtəşəm uyğunluq içində çalışar. Nüvədən hüceyrə mayesinə keçən RNA, daşıdığı şifrənin oxunacağı və bu şifrdə yazılı zülalın çıxarılacağı ribozoma bağlanar…
Məhz hüceyrədəki zülal meydana gəlməsində iştirak edən müddətlərin yalnız bir hissəsini qısaca belə yekunlaşdıra bilərik. Daha sonra da saysız ara əməliyyatların və çox müxtəlif fermentlərin rol oynadığı bir müddətlə canlı bədənində istifadə ediləcək spesifik zülal molekulu yaradılar. Zülalı meydana gətirən yüzlərlə amin turşusunun hamısının yerli yerində, lazım olan say və növdə olmaları zəruridir. Əks halda zülalın funksiya yerinə yetirməsi mümkün deyil.
Zülalın özü bir plan üzərinə çıxarıldığı kimi, bütün istehsal sisteminin özü də kompleks bir plan və dizayn ehtiva edər. Zülal istehsalında vəzifə yerinə yetirən bütün sistemlər və strukturlar bu qüsursuz dizayn sayəsində bir-birləriylə uyğunlaşma və əməkdaşlıq içində vəzifə yerinə yetirərlər. Belə kompleks və üstün bir dizaynın təkamülün iddia etdiyi kimi təsadüflərlə meydana gəlməsi, təkamülçü elm adamı Hoylenin də etiraf etdiyi kimi bir zibilxanada çıxan qasırğa nəticəsində bir Boeing 747-nin meydana gəlməsindən daha çətindir.
Nəticədə, təkamülçülərin hüceyrədəki zülal istehsalını, “atom üstünə atom qoymaq” kimi ifadələrlə təsvir etmə çalışmaları, bütün bu kompleks sistemləri əhəmiyyətsiz etdirməyə, ötürməyə istiqamətli qərəzli üsuldur. Bu şəkildə, zülal meydana gəlməsini sanki kərpic üstünə kərpic qoymaq kimi sadə formaya bənzədərək, bunun da təkamüllə rahatlıqla ola biləcəyi havasını vermək istəməkdədirlər.
2) Yazıda keçən əsassız ifadələrdən bir başqası da belədir: “Təkamül əsnasında trilyonlarca canlı qurşağının yaratmış olduğu çox sayda molekulyar maşın, quruluş və müddət var.” (səh. 60)
Bu cür ifadələrlə canlıların meydana gəlməsini təkamüllü olaraq açıqladıqlarını düşünən təkamülçülər gerçəkdə öz əsassızlıqlarını ortaya qoymaqdan başqa bir şey etməzlər. İfadədəki, “canlıların molekulyar maşınlar, strukturlar yaratdıqları” iddiası da buna bir nümunədir. Canlının öz içində maşın yaratması üçün çıxardığı maşından daha kompleks və inkişaf etmiş istehsal sisteminə ehtiyacı vardır. Yaxşı bu sistemi meydana gətirən kimdir? Əgər canlının özü desək onsuz da bu sistemlər yox ikən canlı deyə bir şeydən bəhs etmək mümkün deyil. Təkamülçülərin bu cür iddiaları, “zaman içində avtomobillər öz içlərində mühərrikləri və transmissiya sistemlərini yaradaraq hərəkət etməyə başladılar” şəklində bir iddia qarşıya qoymaqdan daha fərqli deyil. Hər kəs bilər ki, bir avtomobilin ortaya çıxması üçün, gərək o avtomobilin şassisindən yada içindəki mühərrikdən və digər hərəkətli hissələrdən daha inkişaf etmiş və kompleks dizayna sahib zavodlar lazımlıdır. Və yenə hər kəs bilər ki, bu zavodlar da ağıl, zəka, şüur və iradə sahibi insanlar tərəfindən dizayn edilər və tikilərlər. Bir avtomobilin təbiət şərtləriylə kassasının meydana gəldiyi, sonra da zamanla bu kassanın öz içində mühərriklər, radiatorlar və digər sistemləri yaratdığını iddia etmənin nə mənanı verəcəyi müəyyəndir.
Üstdəki ifadədə olan bir başqa məntiqsizlik də, canlılığın trilyonlarla il bu molekulyar maşınlar və strukturlar olmadan varlığını davam etdirdiyi yanılmasıdır. Onsuz da bu maşınlar və strukturlar canlı hüceyrəsində olmadan hüceyrənin həyati funksiyalarını, vəzifələrini yerinə yetirməsi, nəslini davam etdirməsi mümkün deyil. Bu vəziyyətdə, necə olur bir canlı növü trilyonlarla il öz içindəki həyati maşınları və strukturları yaratmaqla məşğul olsun? Canlı hüceyrəsi, daha öz varlığını davam etdirəcək sistemləri, strukturları yox ikən, bu maşınları “yaradacaq” mexanizmləri haradan tapsın, hansı ağıl, şüur və iradəylə bu maşınları hazırlayaraq çıxarsın, bunların istehsal planlarını da genetik şifrəyə kodlaşdırıb əlavə etsin?
İç-içə keçmiş, hər parçası bir-biriylə əlaqəli parça və sistemlərdən ibarət olan canlı hüceyrəsinin tək bir orqanelinin belə əskikliyi o hüceyrənin ölərək yox olması mənasını verər. Hüceyrənin bu əskikliyi zaman içində kompensasiya edəcək, “təkamül”lə tamamlayacaq bir gözləmə müddəti yoxdur. Yəni milyonlarla il təsadüflərin kiçik parçaları bir araya gətirməsiylə bir canlı hüceyrə meydana gəlməsi mümkün deyil. Hüceyrə hər parçasının ayrı-ayrı sınaq-yanılma müddətləriylə meydana gəlməsini gözləyə bilməz. Hüceyrənin varlığını və nəslini davam etdirməsi üçün hələ ən başında bütün parçalarıyla əskiksiz və qüsursuz bir bütün halında olması zəruridir…
Hər nə qədər təkamül təbliğatı ehtiva edirsə də Səlcuq Alsanın tərcüməsini etdiyi “Biomolekullar və nano texnologiya” adlı məqalənin bəzi yerlərində istər istəməz bu qaçınılmaz gerçək etiraf edilmək məcburiyyətində qalınmışdır:
“Bir hüceyrə yaşaya biləcək bir qurşaq meydana gətirə bilməzsə, o zamana qədər əldə etmiş olduğu bütün irsi qazancları itib gedər…”, “…Canlı hüceyrələrinsə belə tapmaca azadlığı olmur. Hüceyrə qumar oynayar və içindəki həyati maşınlardan birini dəyişdirsə, bu dəyişiklik dərhal müsbət nəticə verməlidir; əks halda nəticə bir fəlakət ola bilər.” (səh. 61)
Görüldüyü kimi, bu etiraflar təkamül tezisinin öz iç ziddiyyətlərini ortaya qoymaqdadır. Bu ifadələrdən də aydın olacağı kimi hüceyrədə hər şeyin daha ilk anda yerli yerində, əskiksiz və ən mükəmməl şəkliylə olması zəruridir. Ən kiçik bir əskiklik, ya da dəyişiklik hüceyrənin fəlakəti mənasını verəcək. Nəyinki milyardlarla, istəsə trilyonlarla dəfə trilyonlarla il davam etsin təkamülün iddia etdiyi növdən bir yoxlama-yanılma müddətinin canlı hüceyrə meydana gətirməsi mümkün deyil. Təkamülün mexanizmi olan şüursuz təsadüflərin, təbiət hadisələrinin tək bir səfərdə hüceyrədəki sadələşdirilə bilməz komplekslikdəki strukturları və sistemləri ortaya çıxarmış olmasının ehtimaldan kənar olduğu da açıqdır.
Qaldı ki, cansız təbiət şərtləri canlı varlıqları davamlı nizamsızlığa, pozulmağa, dağılmağa, parçalanmağa aparan saysız müddətlərlə doludur. Bu səbəbdən canlılığı meydana gətirən bir güc olması qeyri-mümkündür. Canlılıq tam əksinə, təbii şərtlərə müqavimət göstərən, varlığını və nəslini davam etdirmə istiqamətində nizamlı və planlı quruluş və sistemlərə sahib şüurlu dizayna malikdir. Bu da canlıların Allahın yaratdığının açıq-aşkar bir dəlilidir.
3) Yazıda keçən bir başqa yanıldıcı ifadə də belədir: “Bioloji təkamülün təməl hadisələri, mutasiyalar və bir fərddə iki fərqli insanın (ana və atanın) genlərinin bir araya gəlməsidir; buna “genetik rekombinasiya” deyilər.” (səh. 61)
Mutasiyalar canlıların genetik şifrələrində, radiasiya, kimyəvi təsirlər kimi bir sıra xarici faktorlar səbəbiylə meydana gələn pozulma və dəyişikliklərdir. Sağlam bir canlının genetik quruluşu qüsursuz nizam və düzülməyə malikdir. Mutasiyalar isə elm dünyasının ortaq qəbulu ilə DNT üzərində 99% zərərli və korlayıcı, 1% isə təsirsiz rola malikdir. Mutasiyalar canlıdakı genetik məlumatın qeydli olduğu DNT düzülmələrini parçalayar, yox edər və ya yerlərini dəyişdirərlər. Mövcud məlumatı ortadan qaldırarlar. Radiasiyanın səbəb olduğu mutasiyaların genlər üzərindəki zərərli təsirinin aktual nümunələrindən bir neçəsi Xiroşima, Naqasaki və Çernobil hadisələridir. Bu fəlakətlərə məruz qalanlarda meydana gələn genetik mutasiyalar nəticəsində, saysız insan və canlı həyatını itirmiş, bir çoxu şikəst qalmış, daha sonra gələn generasiyalarda da şikəst fərdlər dünyaya gəlmişdir.
Bu səbəbdən mutasiyalarla bir canlının genetik məlumatının artması, canlının yeni xüsusiyyətlər qazanaraq inkişafı biologiya qaydalarına ziddir. Lakin təkamülçülər təbiətdə təkamülə səbəb ola biləcək heç bir mexanizm tapa bilmədikləri üçün, çarəsiz olaraq genetik şifrə üzərində tək faktor ünsür olan mutasiyalara sarılmaq məcburiyyətində qalmışlar. Bu faktorun heç bir təkamülləşdirici, inkişaf etdirici faydası olmadığını, tam əksinə genetik şifrə üçün ən zərərli faktor olduğunu bilmələrinə və bunu açıqca müşahidə etmələrinə baxmayaraq…
Yuxarıdakı ifadədə yer alan bir başqa yanıldıcı nöqtə də ana-ata genlərinin uşaqlarda bir araya gəlməsi olan “genetik rekombinasiyanın” təkamülün təməli olduğu boş sözüdür. Bu iddia tamamilə bir məntiq çöküntüsünün və çarəsizliyin məhsuludur. Genetik rekombinasiya, bir növün fərdlərində olan fərqli genetik xüsusiyyətlərin çarpaz cütləşmələr nəticəsində yeni generasiyalarda bir araya gəlməsi, bu surətlə yeni gen kombinasiyalarının ortaya çıxmasıdır. Nümunə verəcək olsaq, qısa boylu qıyıq gözlü Çinlilər ilə uzun boylu rəngli gözlü Qərb irqlərinin birləşmələri nəticəsində uzun boylu-çəkik gözlü və ya qısa boylu-rəngli gözlü ya da hər iki tərəfdəki fiziki xüsusiyyətlərin müxtəlif kombinasiyalarına sahib fərdlər ortaya çıxacaq. Lakin bu təməl bioloji qaydanın təkamülləşməklə heç bir əlaqəsi yoxdur.
Burada olan hadisə yalnız fərqli fərdlərdəki daha əvvəl də mövcud olan fərqli genetik xüsusiyyətlərin sonrakı nəsillərdə bir araya gəlməsi, çarpazlanmasıdır. Bu hadisənin isə təkamüllə heç bir əlaqəsi yoxdur. Çünki, ortaya yeni bir növ, yeni bir xüsusiyyət, yeni bir genetik məlumatın çıxması kimi bir vəziyyət yoxdur. Təkamül, bilindiyi kimi, təbiət hadisələrinin təsadüflərlə canlılara yeni xüsusiyyətlər qataraq onları təkamülləşdirdiyi, növlərin zamanla başqa növlərə çevrildiyi kimi bir hekayəni müdafiə edər ki, genetik rekombinasiyanı buna dəlil olaraq göstərmək ya məlumatsızlıq, ya da səmimiyyətsizlik nümunəsidir.
Hər canlı növünün bütün fərdlərinin daşıdıqları fərqli genetik xüsusiyyətlərin hamısının cəminə o növün “gen hovuzu” deyilir. Hər növün gen hovuzu sabitdir. Bu hovuz içindəki genlər qarşılıqlı çarpazlamalar nəticəsində ortaya çıxan yeni nəsillərdə fərqli kombinasiyalarda bir araya gəlirlər. Lakin növ həmişə eyni növdür. Yalnız növlərə ayrılmalar artmışdır. Bu növlərə ayrılmanın da hər növ içində müəyyən bir limiti vardır və bu limitin kənarında bir növlərə ayrılma mümkün deyil. Məsələn çarpazlama nəticəsi beş metrlik ya da saatda 150 kilometrlik sürətlə qaçan və ya bir tonluq ağırlıq qaldıra bilən bir insanın ortaya çıxması mümkün deyil.
Yəni fərqli insan irqləri aralarında nə qədər çox sayda çarpazlanırlarsa çarpazlansınlar, fərqli genetik xüsusiyyətlərə sahib fərdlər cütləşərək nə qədər mələz nəsillər çıxarsalar, bu çarpazlanmalar nəticəsində qanadlı ya da üzgəcli insan ortaya çıxmaz.
Burada edilmək istənən, tamamilə fərqli məntiqə və mexanizmə sahib bioloji hadisənin, göz rəngləməklə təhrif edilərək təkamülə adaptasiya edilməyə çalışılmasından başqa bir şey deyil. Bu üsul da təkamülçülərin ən çox müraciət etdikləri hiylələrdən biridir.
Unudulmamalıdır ki, təkamül, təkamülçülərin əks etdirməyə çalışdıqları kimi, bir biologiya qanunu deyil. Çünki biologiya təcrübə və müşahidələr üzərinə qurulmuş müsbət elm sahəsidir. Təkamül isə heç bir təcrübə və müşahidə ilə sübut edilməmiş (bura qədər də nümunələrin gördüyümüz kimi) yalnız bir sıra dayaqsız və spekulyativ nəzəriyyələr, fərziyyələr, qəbullar və ön mühakimələr üzərinə qurulmuş bir iddiadır. Materialist fəlsəfənin canlıların mənşəyi mövzusundakı ideoloji ön fikrinə və ümidinə verdiyi addır. Konkret bir həqiqəti yoxdur.
Hər hansı elm adamının təkamülçü olması təkamülün elmi nəzəriyyə olduğu mənasını verməz. Yalnız o elm adamının materialist dünyagörüşünə sahib olduğunu və hadisələri təkamülçü dünyagörüşüylə şərh etməyə çalışdığını göstərər. Hər hansı təkamülçü elm adamının elmi yazısında təkamülü müdafiə etməsi də təkamülün sübut edildiyini göstərməz. Yazıda təcrübələrlə, müşahidələrlə sübut edilmiş bir çox məlumat yer ala bilər, ancaq bu cür yazılarda əksəriyyətlə bir sıra elmi gerçəklər, görüşlər arasında “təkamül” sözcüyünün keçirilməsiylə təkamül düşüncəsinə də bir həqiqət, elmi şəxsiyyət qazandırılmağa çalışılar. Lakin diqqət yetirildiyində, bu yazıda araşdırdığımız məqalədə olduğu kimi oxucuya heç bir elmi şərh ya da dəlil təqdim edilmədiyi halda, göz boyamalar, söz oyunları, yanıltma texnikalarına əsaslanan bir sıra üsullarla təkamül anlayışı təlqin edilmək istənər.
4) “Həyatın tək bir ata hüceyrədən təkamülləşməsi nəticəsində bütün canlıların molekulyar planları eynidir.” (səh. 62)
Jurnalda yer alan bu cümlə, görüldüyü kimi heç bir elmi ölçü və dəyər daşımamaqdadır. “Həyatın tək bir ata hüceyrədən təkamülləşdiyi” tamamilə mücərrəd iddiadır. Heç bir konkret tapıntıya, elmi məlumata ya da dəlilə əsaslanmır. Bu səbəbdən, bütün canlılarının molekulyar planlarının eyni meydana gələn təkamül kimi xəyali iddiaya dəlil meydana gətirməz. Hüceyrədəki kompleks strukturların, orqanellərin və sistemlərin içindəki milyonlarla zülaldan ən sadəsinin belə təsadüflərlə meydana gəlməsi riyazi olaraq sıfır ehtimalsa, tək məntiqli izah hüceyrənin bütün parçaları və quruluş daşlarıyla yaradılmış olmasıdır. Bu səbəbdən həyat tək bir ata hüceyrənin təkamülləşməsi nəticəsində deyil, Allahın bütün canlı növlərini ayrı-ayrı yaratmasıyla ortaya çıxmışdır.
Bütün canlıların molekulyar planlarının eyni olması isə, bu dünya şərtlərində canlılığın var olması və sürməsi üçün hamısında eyni ideal təməl quruluş və sistemlərin olması lazım olduğundandır. Yalnız bu belə canlılıqda son dərəcə mükəmməl və qüsursuz ortaq dizayn olduğunun dəlilidir. Ortada belə üstün və ortaq dizayn olması da əlbəttə, onu hazırlayıb var edən tək bir Yaradıcı var olduğunu göstərər. O da bütün canlıları yoxdan var edən Uca Yaradıcı Allahdır.
Ancaq məqalədə istifadə edilən üsluba diqqət yetirilsə, sanki həyatın tək bir ata hüceyrədən təkamülləşdiyi hekayəsi qəti və sübut edilmiş bir gerçəkmiş də bu gerçəyin işığında bir sıra bioloji hadisələr işıqlanır kimi özündən əmin bir hava verilmək istənmişdir. Bunun səbəbi isə, təkamülçülərin əlində nəzəriyyələrini sübut edə biləcək heç bir elmi ölçü olmadığı üçün, mövzunun detallarına və mənşəyinə enmədən ədəbi texnikalarla oxucuya etibarlı təəssürat verə bilmə səyidir. Bu şəkildə sanki mövzunun detalları yalnız mütəxəssislərin anlaya biləcəyi çox kompleks elmi metodlarla həll edilmiş də oxucuya, sadə və əmin dillə, gəlinən nəticə görünüşü verilər. Oxucu da təkamülü həqiqətən, elmi olaraq sübut edilmiş həqiqət sanar.
Halbuki, ortada elmi həqiqət olsa, bunun necə sübut edildiyini anlamaq o mövzunun mütəxəssisləri xaricindəkilər üçün bəzən həqiqətən də çətin ola bilər. Lakin, ortada məntiqsizliyi və gerçəkləşməsi ehtimaldan kənar olduğu açıq-aşkar olan bir iddia varsa, bunun boş söz olduğunu anlamaq üçün lisey səviyyəsində bir biologiya və riyaziyyat məlumatı da rahatlıqla yetərli olar. Təkamül üçün də eyni vəziyyət vardır.
Bir az da diqqətlidirsə və mühakimə etməyə çalışırsa, araşdırdığımız məqalədə keçən, “Bütün canlılar 4 ana quruluş daşından meydana gələrlər: zülal, nuklein turşu, polisaxarid və lipidlər… Təkamülün ilk anlarındakı hüceyrələr bu 4 maddəni, digər maddələr arasından seçərək aldılar…” (səh. 62) şəklindəki ifadələrin nə dərəcə ziddiyyətli olduğuna, təkamülçülərin nə qədər böyük məntiq çöküntüsü içində olduğuna şəxsən şahid olar.
Əvvəlcə bu 4 ana molekul onsuz da hüceyrənin təməlini, daha doğru deyimlə şəxsən özünü meydana gətirər. Bunlar olmadan hüceyrə deyə bir şeydən də bəhs edilə bilməz. O halda, olmayan bir hüceyrə necə oldu da özünü daha sonra meydana gətirəcək bu molekulları digərləri arasından seçdi? Bu xəyalət hüceyrə özünü meydana gətirəcək molekulları, quruluş daşlarını, hələ özü ortada yox ikən hansı ağıl, şüur, iradə ilə qərar verdi və seçərək öz-özünü meydana gətirdi? Məhz təkamülçülərin iddiaları hər səfərində belə saysız ziddiyyət və əsassızlığı da özü ilə gətirməkdədir.
- Tək bir zülalın meydana gəlməsi üçün DNT lazımdır
- Zülal olmadan DNT yarana bilməz
- DNT olmadan zülal yarana bilməz
- Zülal olmadan zülal yarana bilməz
- Tək bir zülalın yaranması üçün 60 ayrı zülal lazımdır
- Bu zülalların biri belə əskik olsa zülal var ola bilməz
- Ribozom olmadan zülal yaranmaz
- RNA olmadan da zülal yaranmaz
- ATP olmadan zülal yaranmaz
- ATP-ni çıxaracaq mitoxondri olmadan da zülal yaranmaz.
- Hüceyrə nüvəsi olmadan zülal yaranmaz
- Sitoplazma olmadan da zülal yaranmaz
- Hüceyrədəki orqanellərdən biri əskik olsa zülal yarana bilməz
- Hüceyrədəki bütün orqanellərin var olması və çalışması üçün də zülallar lazımdır
- Bu orqanellər olmadan da heç bir şəkildə zülal olmaz.
Bu sistem, bir yerdə çalışmaq məcburiyyətində olan iç-içə bir sistemdir. Biri olmadan digəri ola bilməz. Tək bir parçası var olsa belə, sistemin digər parçaları olmadan bu parça heç bir işə yaramaz.
Qısacası,
BİR ZÜLALIN VAR OLMASI ÜÇÜN HÜCEYRƏNİN HAMISI lazımdır. Hüceyrə, bu gün araşdırdığımız və çox az hissəsini anlaya bildiyimiz mükəmməl kompleks quruluşu ilə var olmadığı müddətcə, TƏK BİR ƏDƏD BELƏ ZÜLAL YARANA BİLMƏZ.
İçində həqiqətən, hüceyrədəki molekulların heyrət verici funksiyaları, strukturları, xüsusiyyətləri haqqında son dərəcə faydalı və maraqlı məlumatlar və müşahidələr yer alan belə bir məqalədə mövzu bir şəkildə zorla təkamülə bağlanmağa çalışıldığında ortaya bu dərəcə ziddiyyətli, elmlə, məntiqlə, elm adamı olmaqla uyğun gəlməyəcək, sıravi bir şəxsin də içinə düşməyəcəyi əsassızlıqlara gələ bilməkdədir.
5) Bura qədər məqalədə keçən təkamülçü ifadələri ana xəttləriylə araşdırdıq və qiymətləndirdik. Eyni zehniyyətdə qələmə alınmış, eyni əyri məntiq hörgülərinin yer aldığı, bənzər yanıltma və təhrif etmələrin edilməyə çalışıldığı digər bəzi maraqlı ifadələri də, nümunələri çoxaltma və ibrət alması üçün çox izaha ehtiyac duymadan bu maddə altında diktə etməkdə fayda görürük. Bu ifadələri də daha əvvəlki maddələrdə etdiyimiz izahlar işığında asanlıqla qiymətləndirmək mümkün.
Məhz bu dəfə də fəlsəfi üslubla bəzənərək məqalənin cümlə aralarına sıxışdırılmış və oxucunu fərqli perspektivdən təsir etməyə istiqamətli ifadələrdən bir neçəsi:
– “Təkamül əsnasında qarşı vəzifə ehtiyaclarının qarşılılıqlı təsiri, bu estetik baxımdan təəccüblü nəticəni doğurmuşdur.” (səh. 64)
– “Ən əhəmiyyətli təkamüllü güc, böyük zülallara ehtiyac olmasıdır.” (səh. 64)
Yuxulu gözlərlə oxuyan, təlqinə açıq şəxslərin şüur altlarına təsir etməyi məqsəd qoyan bu cümlələrin, diqqətli göz və açıq şüurla oxunanda məzmun olaraq heç bir məna, məlumat ya da məntiq ehtiva etmədikləri dərhal görülər.
Davam edək:
– “Təkamül gözlənilməz bir nəticə yaratdı: Zülal molekullarının simmetrik olması.” (səh. 64)
– “Əvvəla zülallar arası ara üzlər çox xüsusi və çox istiqamət göstəricidir; bu səbəblə təkamül çoxu faktda alt vahidlər arasında tək bir tip birləşməyi seçər və onu yaxşılaşdırar.” (səh. 65)
Sizə məsləhətimiz: “Təkamül” sözcüyü yerinə hər hansı bir Roma, ya da Yunan tanrısının və ya qədim Ərəb yarımadasında tapınılan bir totemin adını qoyun cümlələr mənasından heç bir şey itirməyəcək. Bu üsulla, Allahı buraxaraq başqa ilahlara inanan və ilahlarına Allahın xüsusiyyətlərini verməyə çalışan qədim bütpərəst cəmiyyətlərin zehniyyəti və hadisələrə yanaşmanı bugünkü təkamülçülərinkindən heç də fərqli olmadığını görəcəksiniz. Tək fərqlə, saxta ilaha ilişən, Quranın ifadəsiylə “quru ad” (içi boş, xəyali, konkret mənası, ya da həqiqəti olmayan ad) dəyişmişdir.
“Təkamül, orta dərəcədə təsirli bir zülalı bir heykəltəraş kimi yavaş-yavaş yonaraq, quruluşunu vəzifəsinə tam mənasıyla uyğun gələn bir molekul yaradar. Bu müddət təkamül baxımından asan, lakin biotexnologiya baxımından çox çətindir.” (səh. 65)
20-ci hətta artıq 21-ci əsrin texnologiyasıyla bəzənmiş ağıllı, şüurlu insanlar belə bir müddəti laboratoriyalarında reallaşdıra bilməzkən, təkamül kimi kor, şüursuz, təsadüf və təsadüflərlə işlədiyi qarşıya qoyulan bir mexanizm bu müddəti idarəsiz təbiət şərtlərində asanlıqla reallaşdırdığı iddia edilməkdədir. Belə bir iddianın nə dərəcə sağlam olmayan mühakimənin məhsulu olduğunu oxucu rahatlıqla təqdir edə bilər.
Məqalə, bütün canlıların mənşəyini məşhur “Təbiət ana” anlayışına bağlayaraq və bu nə olduğu naməlum “Təbiət ana”nı ucaldılaraq sona çatmaqdadır. Daş, torpaq, su, hava, səma və sairənin toplu adı olan “Təbiət ana” hər şeyin yaradıcısı müqəddəs bir varlıq olaraq xatırlanmaqdadır. Qısacası, təkamülçülər, tarixdəki digər bütpərəstlər kimi, cansız, şüursuz maddələri özlərinin və bütün canlılığın yaradıcısı sanmaqda və saymaqdadırlar.
Nəticə olaraq, Səlcuq Alsan tərəfindən tərcümə edilən və “Bilim Ve Teknik” jurnalının avqust 2000-ci il tarixli sayında nəşr olunan “Biomolekulyar və nano texnologiya” adlı məqalə, əsas darvinizmin tam bir “cansız maddəyə tapınma” inancı, yəni müasir bütpərəstlik olduğunu göstərməsi baxımından əhəmiyyət daşımaqdadır.
