“Science Daily” xəbər portalında, “Nature Genetics” jurnalının internet nəşrində nümayiş olunan bir çalışma xəbər verildi (Evolutionary Origin Of Mammalian Yenə Regulation Is Over 150 Million Years Old – Məməlilərdə gen tənzimləməsinin təkamüllü mənşələri 150 milyon illik- 3 iyul 2008). Müxtəlif universitet və institutlardan araşdırmaçıların daxil olduğu SAVOIR araşdırma konsorsiumu tərəfindən reallaşdırılan çalışmada, epigenetik mexanizmlər və genomik təyin olunma üzərində molekulyar analizlər reallaşdırılmışdı.
Yazıda epigenetik mexanizmlər bu şəkildə izah edilirdi:
Epigenetik mexanizmlər inkişaf edən biologiyanın ürəyində yer alarlar və döllənmiş yumurtanın bir çox fərqli toxuma və orqanlarının meydana gəlməsini idarə edərlər. Bir fərdin təxminən bütün hüceyrələrində genetik vəsait eyni quruluşdadır, ancaq meydana gətirdikləri orqana görə çox fərqli şəkillərdə davranarlar. Epigenetik tənzimləmə, genlərimizin və bu genlərin fərqli zamanlarda fərqli yerlərdə ifadə edilmə şəkillərinin həssas nizamını mümkün edər və bütün bunlar, insanlarda nisbətən az sayda xüsusi genə baxmayaraq fövqəladə komplekslik olmasına gətirib çıxarır.
Yazıda daha sonra genomik təyin olunma aşağıdakı sözlərlə açıqlanırdı:
“Bəzi səbəblərə görə yalnız ananın və ya yalnız atanın versiyası olan gen seçilərək istifadə edilər, buna genomik təyin olunma (genomic imprinting) deyilir. Ananın və ya atanın gen versiyasına görə dəyişmənin yanında, epigenetik dəyişmələrin ekoloji faktorlara reaksiya olaraq ortaya çıxa bildikləri, gen düzülməsi dəyişmədən bir orqanizmin genlərinin fərqli şəkillərdə reaksiya verib adaptasiya olmasını mümkün etdiyi düşünülməkdədir”.
Bu iki molekulyar mexanizmin biokimyasal yollarını və bunlarda hansı böyümə faktorlarının təsirli olduğunu araşdıran araşdırmaçıların, tapıntılarını məməlilərin sözdə təkamülü ssenarisi çərçivəsində şərh etdikləri və tamamilə xəyali təkamül nağılı ortaya qoyduqları görülürdü.
Məməlilər; Monotremata (Monotremler), Marsupialia (Kisəlilər) və Eutheria (Plazentalılar) olaraq üç qrupa ayrılmaqdadırlar. Molekulyar çalışmalar, yuxarıda ortaya qoyulan genomik mexanizmlərin monotremlərdə olmadığını, buna qarşı plazentalı və kisəli məməlilərdə mövcud olduğunu göstərməkdədir. Təkamül nəzəriyyəsini ən başdan bir doqma olaraq mənimsəyən araşdırmaçılar bu genomik mexanizmlərin, plazentali və kisəli məməli qruplarının, montromlərdən sözdə təkamülləşdiyi dövrlərdə təkamülləşdiyini iddia etməkdə, heç bir elmi tapıntı və ya dəlil gətirə bilmədikləri bu iddialarını elmi ifadələrlə qəbul edilə bilər hala gətirməyə çalışmaqdadırlar.
Halbuki bu, darvinistlərin, bənzərlikləri təkamül nəzəriyyəsinin ehtiyaclarına görə şərh etmə perspektivindən uydurulmuş hekayədən ibarətdir. Gerçəkdə məməlilərin belə bir təkamül keçirdiyinə dair heç bir elmi dəlil yoxdur. Bu, tamamilə doqmatıq olaraq dəstək olunmağa çalışılan nağıldan ibarətdir. Təkamülçü qaynaqlara baxdığımızda, məməlilərin mənşəyi mövzusunda israrlı səssizlik olduğunu görərik. Buna görə təkamülçü paleontoloq Roger Levin, “ilk məməliyə necə keçildiyi hələ də sirdir” demək məcburiyyətində qalar. (Roger Lewin, “Bones of Mammals, Ancestors Fleshed Out”, Science, cild 212, 26 iyun 1981, səh. 1492)
20-ci əsrin ən böyük təkamül alimlərindən və neo-darvinist nəzəriyyənin qurucularından biri olan Corc Qaylord Simpson isə, təkamül nəzəriyyəsi baxımından çox təəccüblü olan bu həqiqəti ifadə edir:
Dünya üzərindəki həyatın ən baş qarışdırıcı hadisəsi, Mezolit dövrünün, yəni sürünənlər dövrünün, məməlilər dövrünə birdən dəyişməsidir. Sanki bütün baş rol aktyorluğunun çox sayda və növdəki sürünənlər tərəfindən boynuna götürüldüyü bir oyunun pərdəsi bir anda endirilmişdir. Pərdə yenidən açıldığında isə, bu dəfə baş rolunda məməlilərin iştirak etdiyi və sürünənlərin bir kənara itələnildiyi yeni bir dövr başlamışdır. Ortaya çıxan məməlilərin bir əvvəlki dövrə aid izləri isə yox kimidir (Corc Gaylord Simpson, Life Before Man, New York: Time-Life Books, 1972, səh. 42.)
Bir təkamülçünün ağzından bu ifadələr şübhəsiz ki, bir etiraf xüsusiyyətindədir. Ancaq burada təkamülçülərin açıqca söyləməkdən çəkindikləri və qəti həqiqət olan nöqtə, nə məməlilərə, nə də başqa canlılara aid bir əvvəlki dövrdən qalan tək bir ara fosil nümunəsinin tapılmamasıdır.
Nəticə
Görüldüyü kimi haqqında danışılan molekulyar çalışmalarla araşdırılan genomik mexanizmlərin bəzi məməli qruplarında olduğu halda monotremlərdə olmaması, təkamül nəzəriyyəsinə dəlil yaradır. Məməlilərin təkamülü ssenarisi hər hansı fosil qeydinə əsaslanır. “Science Daily” xəbər portalı redaktorlarına, bu cür xəyali ssenarilərlə heç nə əldə edə bilməyəcəyini görmələrini, bir doqma olaraq doğru qəbul etdikləri təkamülçü fərziyyələri darvinizm lehində elmi dəlil olaraq təqdim etməkdən imtina etmələrini tövsiyə edirik.