səhv
Mehdi, səhvi ayırd etmə gücünü qaldıracaq xüsusiyyətlərlə ortaya çıxmayacaq
… Bir qisim zahiri üləmalar (hədislərin xarici mənalarına baxaraq hökm verən alimlər), o rəvayət və hədislərin zahirinə (xarici mənalarına) baxıb şübhəyə düşmüşlər. Və ya səhhətini (doğruluğunu) inkar edib və ya xurafat kimi (xurafat kimi, nağıllarda izah edilən həqiqət xarici bir şey kimi) bir məna verib elə bil mümkünsüz bir surəti (sanki qeyri-mümkün, ağılın vicdanı qənaətlə qərar vermə xüsusiyyətini ortadan qaldıracaq xüsusiyyətlərdə bir şəxsi) gözləyən bir tərzdə (izah etdikləri üçün), avamı-müsliminə (belə metafizik şərhlərə inanmadan çətinlik çəkəcəkləri və ya bu səbəblə heç gətirməzlər üçün, xalqdan məlumatı olmayan müsəlmanlara imani istiqamətdən) zərər verərlər. (Kastamonu Lahikası səh. 80)
Bədiüzzaman, hz. İsa, hz. Mehdi və dəccal kimi, Axırzaman şəxsləri haqqındakı mütəşabeh, yəni “bənzətmələrlə izah edilən rəvayət və hədislərin”, mütləq şərh edilərək, bənzətmələrinin həll edilərək açıqlanması lazım olduğunu söyləmişdir. Əks təqdirdə, bir qisim saxta alimlərin bu hədisləri, mütəşabeh mənalarının diqqət etmədən, zahirinə baxıb şərh etməkdə şübhəyə düşdüklərini və ya hədisdən tamamilə imtina etdiklərini ifadə etmişdir. Bu kimi saxta alimlərin hz. İsa və hz. Mehdi mövzusundakı səhv şərhlər, bu mövzuda tam bir məlumata sahib olmayan müsəlmanların da çaşdırmalarına səbəb olur.
Halbuki, Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-in, hz. Mehdinin həyatına bağlı hər mövzudakı hədisləri, ağlın, məntiqin tam olaraq… ardı...
Qiyamətin qopacağı vaxta işarə edən hədislərə baxanda verilmiş vaxt baxımından hədislərdə birlik olmadığı görülür.
Belə bir vəziyyətdə hədislərdəki məlumatların birlikdə diqqət çəkdiyi ortaq nöqtəyə baxmaq lazımdır. Məsələn, dünyanın ömrünün 7000 il olduğuna dair əhli-sünnənin böyük alimlərindən Suyuti həzrətlərinin təsnif etdiyi 8 hədis araşdırıldığında da, bu hədislərin hamısında eyni mövzunun izah edildiyi, aralarında ortaq nöqtə olduğu aydın olur.
Hədislərdə izah edilən hadisələrin bənzərliyi, təkcə zaman baxımından ziddiyyətli olması hədislərin Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-dən günümüzə qədərki nəql etmələrdə səhv edilə biləcəyini göstərir. Buna görə qiyamətin nə vaxt qopacağını izah edən hədislərdəki bu səhvləri normal hesab edərək hədislərdəki ortaq nöqtəyə diqqət verilməlidir.
1-Cİ ŞƏRH:
Qiyamətin vaxtını verən hədislərdən, Axırzamanın başlamasının ardınca qiyamətə qədər insanların təxminən 120 ilə qədər yaşayacaqları aydın olur. Bu müddətdə isə əvvəlcə dinsiz sistemlərin hakim olacağı, sonra hz. Mehdi (ə.s)-ın zühuru və hz. İsa (ə.s)-ın ikinci dəfə yer üzünə gəlişi ilə bərabər İslam əxlaqının bütün dünyaya hakim olacağı, ən son mərhələdə isə İslam əxlaqının dünyadan tamamilə zəifləyib silinəcəyi və dinsizliyin hakim olacağı dünyanın son dövrü olacaq. Yəni bu 120 illik müddətin əvvəlində və sonunda dinsizlik cərəyanı şiddətli olacaq, bu müddətin ortasında isə İslam əxlaqının dünya hakimiyyəti, yəni Qızıl dövr yaşanacaq.
Qiyamətin vaxtını uzaq göstərərək insanların qorxmasına… ardı...
Hz. Mehdi (ə.s)-ın bu əsrdə gəlməyəcəyini ya da daha sonra gələcəyini iddia edən bəzi kəslərin bu iddiaları, Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-in rəvayət etdiyi hədislərlə açıq bir şəkildə təkzib olunmuşdur. Məsələn, Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-dən rəvayət edilən bir hədisdə:
“İnsanlar 1400-cü ilində hz. Mehdi (ə.s)-ın yanında toplanacaqlar.”(Risalətul Hurucül Mehdi, səh. 108) ifadəsiylə hz. Mehdi (ə.s)-ın hicri 1400-cü ildə zühur edəcəyi açıq bir şəkildə xəbər verilmişdir. Yenə, son 1000 ilin ən böyük İslam alimi ustad Səid Nursi külliyyatında hz. Mehdi (ə.s)-ın hicri 1400-cü ildə zühur edəcəyini bildirmişdir:
“Gələcəkdəki dünyəviyyədə (dünyanın gələcəyində) 1400 il sonra gələcək bir həqiqəti əsrlərində yaxın zənn etmişdilər.” (Sözlər, səh. 318)
Həqiqətən də hicri 1400-cü ilin başlamasıyla birlikdə Peyğəmbərimiz (s.ə.v) tərəfindən bildirilən Axırzaman əlamətləri tək-tək və bir–birinin arxasınca reallaşmağa başlamışdır.
Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-dən rəvayət edilən bir çox hədis böyük islam alimi İmam Rəbbaninin məşhur əsəri “Məktubatı Rabbani”, əhli sünnə hədis ədəbiyyatında ən əhəmiyyətli altı kitabdan biri olan “Sünəni Əbu Davuda” iştirak etməkdə, bundan başqa Səid Nursi həzrətlərinin əsərlərindən olan “Barla Lahikası, Kastamonu Lahikası və Şualarda” dəfələrlə və yenə Ustadın hicri 1327-ci ildə Şamda Əməvi Məscidində on min adama verdiyi xütbəsində (Hutbeyi Şamiyədə) hz. Mehdi (ə.s)-ın hicri 1400-cü ildə çıxacağı çox açıq bir şəkildə ifadə edilir.
(Bu mövzuyla əlaqədar digər məlumatlar üçün bax:… ardı...
MEHDİNİN ÜÇ VƏZİFƏSİ
(Əmirdağ Lahikasi 1, səh. 231-233)
USTAD BƏDİÜZZAMAN SƏİD NURSİ HƏZRƏTLƏRİ ƏMİRDAĞ LAHİKASINI 1949-CU İLDƏ QƏLƏMƏ ALMIŞDIR. BU ƏSƏRİNDƏ USTAD HZ. MEHDİ (Ə.S)-IN XÜSUSİLƏ DARVİNİZM, MATERİALİZM VƏ ATEİZM FƏLSƏFƏLƏRİNİ TAM SUSDURARAQ İNSANLARIN İMANINI QURTARMAĞA VƏSİLƏ OLACAQ ŞƏKİLDƏ ÇOX TƏSİRLİ İŞLƏR EDƏCƏYİNİ İFADƏ ETMİŞDİR. USTAD ÖZÜNÜN YAŞADIĞI DÖVR DAXİL OLMAQLA, HƏR DÖVRDƏ BİR NÖV MEHDİ XÜSUSİYYƏTİNƏ SAHİB İNSANLAR GƏLDİYİNİ ANCAQ HEÇ BİRİNİN BU ÜÇ VƏZİFƏNİ BİR YERDƏ ETMƏ QÜDRƏTİNƏ SAHİB OLA BİLMƏDİKLƏRİNİ İFADƏ ETMİŞDİR.
Mehdinin üç vəzifəsi
Nurun əhəmiyyətli və çox xeyirli bir şagirdi (tələbəsi) məndən soruşdu ki: “Nurun xalis və əhəmiyyətli bir qisim şagirdləri, çox təkidlə olaraq axırzamanda gələn Əhli-beytin böyük bir mürşidi olaraq səni zənn edirlər və o qədər çəkindiyin halda onlar təkid edirlər. Sən də bu qədər təkidlə onların fikirlərini qəbul etmirsən, çəkinirsən. Əlbəttə, onların əlində bir həqiqət və qəti bir hüccət (dəlil) var və sən də bir hikmət və həqiqətə görə onlara razılıq (icazə) etmirsən. Bu isə bir təzaddır (ziddiyyət), hər halda həllini istəyirik.” Mən də bu şəxsin təmsil etdiyi çox məsələlərə cavab olaraq deyərəm ki: O xas nurçuların əllərində bir həqiqət var. Lakin, iki cəhətdə bir təbir və şərh lazımdır.
Birincisi:… ardı...
Əhəmiyyətli məsələlərdən biri də budur ki, bəzi nur tələbələri, Ustadın hz. Mehdi (ə.s)-dan bəhs edərkən istifadə etdiyi Mehdi və Mehdi Ali-Rəsul sözlərini bir-birindən ayrı mənada ifadə etmiş kimi iddia edirlər. Mehdi sifətinin Mehdi Ali-Rəsul sifətindən daha aşağı bir məqamı kimi ifadə edirlər, çünki Ustadın bəhs etdiyi Mehdi Ali-Rəsul ifadəsində keçən “Rəsul” sözünün “əsər verilən” yəni əsərə sahib çıxacaq, əsərdən istifadə edəcək olan şəxs mənasında olduğunu bildirir. Buna görə də İmam Rəbbani Həzrətləri, Gilani Həzrətləri, Mövlana Xalid və Ustad Həzrətləri “əsərin sahibi olan mücəddidlər” ifadə etdiyini iddia etmişdirlər. Axırzamanın Mehdisi isə Ustadın hazırladığı əsərlərdən faydalandığına görə əsər sahibi ola bilməyəcək, bu səbəblə də Mehdi peyğəmbər olmayacaq.
Halbuki, Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-dən rəvayət edilən hədisi-şəriflərdə hz. Mehdi (ə.s)-ın əlində öz hazırladığı böyük əsərlərinin olacağı və inkar edənlərə qarşı bu nəhəng əsərlərlə fikri bir mübarizə aparacağı bildirilmişdir:
Mən əsfarla (böyük kitablarla) mübarizə etmədikcə dünya getməz (qiyamət qopmaz) … Onlarla fikri mübarizə etmək üçün Allah yolunda döyüşən, laimin levmindən (yəni başqasını pisləyən dedi-qodudan, qınayanın qınamasından) möminlərin seçilmişlərindən olan Hicaz əhli yola çıxacaq və KONSTANTİNOPOL İLƏ RUMİ (ROMANI) TƏSBEH VƏ TƏKBİRLƏ FƏTH EDƏCƏKLƏR … O şəhərin divarları bir-bir yıxılacaq… “ (İbni Mace ve Hakim)
Yenə İmam Sadiqdən (r.ə)… ardı...