doğru
Hörmətli Adnan Oktarın Kaçkar TV-dəki canlı reportajı (1 dekabr 2010)
ADNAN OKTAR: “Bunun üzərinə öz vicdanlarına müraciət etdilər. “Həqiqət budur ki; zalım olanlar sizlərsiniz (bizik)” dedilər,” yəni zülm etdiyini bilir. “Sonra yenə köhnə düşüncələrinə qayıtdılar”. Elədir, bəzi insanları razı salarsan, qapıdan çıxar yenidən azar. İzah edərsən “doğrudur, Allah razı olsun” deyər, hətta göz yaşı tökər. “Nə qədər doğru söylədin” deyər. Sanki 10 dəqiqə əvvəl sən izah etməmişsən kimi evə gedər bir də zəng edər baxarsan azmış, başı getmiş, “daha yeni izah etdim” deyirsən. “Yox, tam tərsinə döndüm” deyir. Mehdiyyət bununla da qarşılaşacaq. Bu çox məqbuldur, buna diqqət çəkilmiş olur. Yəni insanlar “eşitdik, itaət etdik” deyərlər. Bir müddət sonra azarlar, tam tərsi olar, heyrətlər içində qalar insanlar da, şok olarlar. Halbuki, o azma payını müsəlmanın hər zaman qoyması lazımdır. O çox sıx rast gəlinən bir şeydir. İzah etdim, doğru yola gəldi deyə əmin olmayacaqsan. Məsələn; “Müsəlmanam” deyər, beş vaxt namaza başlayar. Sabahısı gün, kommunist, dinsiz olduğunu açıqlayar. Şok olmağa heç ehtiyac yoxdur, bu Allahın adətullahında tez-tez rast gəlinən bir vəziyyətdir.
“Sonra yenə köhnə düşüncələrinə qayıtdılar. “And olsun, bunların danışmayacaqlarını sən də bilirsən” deyirlər. Bilirsənsə, o zaman niyə müdafiə edirsən. Deməli, psixopatlıq edənlər məntiqsizliklərini özləri də bilirlər. Şəxs-i mənəviçilər özlərinin də məntiqsiz, nalayiq danışdıqlarını bilirlər. Və yaxud darvinistlər də özlərinin azğın olduqlarını, səhv olduqlarını çox yaxşı bilirlər.
Mehdi, səhvi ayırd etmə gücünü qaldıracaq xüsusiyyətlərlə ortaya çıxmayacaq
… Bir qisim zahiri üləmalar (hədislərin xarici mənalarına baxaraq hökm verən alimlər), o rəvayət və hədislərin zahirinə (xarici mənalarına) baxıb şübhəyə düşmüşlər. Və ya səhhətini (doğruluğunu) inkar edib və ya xurafat kimi (xurafat kimi, nağıllarda izah edilən həqiqət xarici bir şey kimi) bir məna verib elə bil mümkünsüz bir surəti (sanki qeyri-mümkün, ağılın vicdanı qənaətlə qərar vermə xüsusiyyətini ortadan qaldıracaq xüsusiyyətlərdə bir şəxsi) gözləyən bir tərzdə (izah etdikləri üçün), avamı-müsliminə (belə metafizik şərhlərə inanmadan çətinlik çəkəcəkləri və ya bu səbəblə heç gətirməzlər üçün, xalqdan məlumatı olmayan müsəlmanlara imani istiqamətdən) zərər verərlər. (Kastamonu Lahikası səh. 80)
Bədiüzzaman, hz. İsa, hz. Mehdi və dəccal kimi, Axırzaman şəxsləri haqqındakı mütəşabeh, yəni “bənzətmələrlə izah edilən rəvayət və hədislərin”, mütləq şərh edilərək, bənzətmələrinin həll edilərək açıqlanması lazım olduğunu söyləmişdir. Əks təqdirdə, bir qisim saxta alimlərin bu hədisləri, mütəşabeh mənalarının diqqət etmədən, zahirinə baxıb şərh etməkdə şübhəyə düşdüklərini və ya hədisdən tamamilə imtina etdiklərini ifadə etmişdir. Bu kimi saxta alimlərin hz. İsa və hz. Mehdi mövzusundakı səhv şərhlər, bu mövzuda tam bir məlumata sahib olmayan müsəlmanların da çaşdırmalarına səbəb olur.
Halbuki, Peyğəmbərimiz (s.ə.v)-in, hz. Mehdinin həyatına bağlı hər mövzudakı hədisləri, ağlın, məntiqin tam olaraq… ardı...
Hz. Mehdi ilə əlaqədar hədislərin səhih, doğru və sənədli olduğunu ifadə edən -bu ana qədər təsbit edilən Əhli-sünnənin ilm-ul hədis alimlərindən 25-i adlarını və onların bu mövzu haqqındakı şərhlərini ehtiva edən qaynaqların adları belədir:
1-Hafiz Tirmizi (ölm. 297), “Sünən”ində
2- Hafiz Əbu Cəfər Akili (ölm. 322), “əz-Züafa-ül Kəbir”də
3- Əbu Məhamməd Həsən ibn Əli Halef Berbehari Hanbəli Şeyxi (329), “Şerh-us Sünnə” kitabında Şeyx Hammud Tuyceri, “əl-İhticac-ü Bil Əsər Ala Mən Enkere-l Mhdiy-ul Mutazar” nəqlinə görə
4- Hakim Nişaburi (ölm. 405), “əl-Müstədrək”
5- Beyhaki, (ölm. 458), “əl-İtikat-u vel Hidaye İla Sebil-ir Rəşad”
6- Hafız Beğevi (ölm. 510/516), “Mesabih-us Sünnə”
7- Məşhur Tarixçi və Mühəddis İbn-i Əsir (ölm. 606), “En-Nihayet-u Fi Ğerib-il Hədis vel Əsər”
8- İbn-i Menzur Afriki (ölm. 711), “Lisan-ul Arab”
9- İbn-i Teymiye (ölm. 728), “Minhac-üs Sünnə”
10- Hafız Zehebi (ölm. 748), “Telhis-ul Müstədrək”
11- İbn-i Kesir-i Şami (ölm. 774), “en-Nihayet-u Fil Fiten vel Melahim”
12- Fazıl Teftezani (ölm. 793), “Şerh-ul Mekasid”
13- Nuruddin Haysəmi (ölm. 807), “Mecma-üz Zevaid”
14- Şeyx Məhəmməd Cezeri Dəməşqi Şafii (ölm. 833), “Esme-l Menakıb Fi Tehzib-i Esne-l Metalib”
15- Eş-Şehab Əhməd ibn Əbu Bəkr-i Busiri (ölm. 840), “Misbah-üz Zücace Fi Zevaid-i İbn-i Macə”
16- Alauddin ibn Hüsaməddin Muttaki Hindi (ölm. 975), “əl-Burhan Fi… ardı...
Sən bir hənif kimi üzünü dinə tərəf çevir! (Rum surəsi, 30)
Uca Allah Quranda insanlar üçün seçdiyi İslam dininin insanın fitrətinə (yaradılışına) ən uyğun həyat şəkli olduğunu bildirir. Başqa sözlə, insanın fitrəti Allaha qul olma və Allaha etimad üzərində qurulmuşdur. Əgər Uca Allaha bağlanmağa və hər işində Ona yönəlməyə möhtac olan insan bu fitrətə uyğun yaşasa, həqiqi etibara, dincliyə, xoşbəxtliyə və qurtuluşa çatar. Bu fitrəti rədd edib Quran əxlaqından üz çevirəndə isə çətinlik, qorxu, narahatlıq və əzab dolu bir həyat sürər.
İnsanlar üçün etibarlı olan bu qayda cəmiyyətlər üçün də etibarlıdır. Əgər bir cəmiyyət Allaha iman edən insanlardan meydana gəlirsə, ədalətli, dinc, xoşbəxt bir cəmiyyət olar. Ancaq əgər bir cəmiyyət Allahdan və iman etməkdən üz çeviribsə, cəmiyyətin nizamı da təməldən xarab, çürük və primitivdir.
Allahdan üz çevirən cəmiyyətlər araşdırılanda bu həqiqət asanlıqla görünür. Dinsizliyin yaratdığı ən əhəmiyyətli nəticələrdən biri hər şeydən əvvəl əxlaq anlayışının yox edilməsi və tamamilə degenerasiya olmuş cəmiyyətlərin meydana gəlməsidir. Dini və əxlaqi sərhədləri tapdalayan və yalnız insani istəklərə söykənən bu mədəniyyət əslində həqiqi mənada bir zülm sistemidir. Belə bir sistemdə cinsi azğınlıqdan narkotikə qədər hər cür degenerasiya təşviq görər. İnsan sevgisindən uzaq, eqoist, cahil, düşünə bilməyən və ağlını istifadə edə bilməyən cəmiyyətlər meydana gələr. Çünki, bu… ardı...
Risalələrin doğru oxunması dair Bədiüzzaman Səid Nursi Həzrətlərinin bəzi şərhləri
“Nurun mətni izaha ehtiyacı olsa, ya sətirin üstündə, ya kənarda haşiyəciklər (şərhlər) yazılsa daha münasibdir (uyğundur). Çünki mətn daxilinə girsə, çoxaltma edilən nüsxələr ayrı-ayrı olar, təshih (düzəltmə) lazım gələr. Həm sui-istimalə qapı açılar, müarilər (qarşı çıxanlar) istifadə edərlər. Həm hər kəs sənin kimi muhaqqiq (həqiqəti araşdırıb tapan) müdaqqiq (incəliklə tədqiq edən, ən kiçik gizli şeyləri belə görməyə çalışan) olmaz, səhv məna verər, bir söz əlavə edər, əhəmiyyətli bir həqiqəti itirməyə səbəb olar. Mən təshihatımda (düzəltmələrimdə) belə zərərli əlavələri çox gördüm…
(Emirdağ Lahikası El yazma, sf. 661)
“Yol ikidir: Ya sükut etməkdir (susmaqdır). Çünki, deyilən hər sözün doğru olması lazımdır və ya sədaqətdir (düzgünlük). Çünki, İslamiyyətin əsası sədaqətdir (düzgünlükdür). İmanın həssası, sədaqətdir (düzgünlükdür). Bütün kəmalətə isal edici (yaxşılıqlara çatdıran) sədaqətdir. Əxlaqi-aliyənin (yüksək əxlaqın) həyatı sədaqətdir (düzgünlükdür). Tərəqqilərin mihvəri (irəliləmənin mərkəzi) sədaqətdir (düzgünlükdür).
Aləmi-İslamın nizamı (İslam aləminin nizamı) sədaqətdir (düzgünlükdür).
Növü bəşəri kəbəyi kəmalata isal edən (insanlığı əxlaq və tərbiyəyə çatdıran) sədaqətdir (düzgünlükdür). Əshabı-kiramı (səhabələri) bütün insanlara təfəvvük etdirən (üstün edən) sədaqətdir (düzgünlükdür). Məhəmmədi Haşimi əleyhissalatu vəssalamı məratibi-bəşəriyənin (insanlıq dərəcəsinin) ən yüksəyinə çıxaran sədaqətdir (düzgünlükdür).” (İşaratül İcaz, səh. 82)
“Risalə-i Nur; bütün təbəqati-bəşərə (insan… ardı...