insan
Hz. Mehdi (ə.s) insanları işıqlandıracaq bir günəş kimidir
Buludlar günəşin üzünü örtərkən insanlar günəşdən necə faydalanırsa, ondan da (hz. Mehdi (ə.s)-dan) elə faydalanarlar.
(Yenabiu’ly-Mevedde, sf. 477)
Hz. Mehdi (ə.s) Allahın onu insanlardan gizli saxladığı, hz. Mehdi (ə.s) olduğunun bilinmədiyi zamanlarda belə elmi, səmimiyyəti, gözəl əxlaqı və Allaha olan dərin bağlılığı ilə insanları maarifləndirəcək, onların ürəklərini Allaha və Quran əxlaqına yaxınlaşdıracaqdır.
Buludlar günəşin üzünü örtərkən insanlar günəşdən necə faydalanırsa, ondan da (hz. Mehdi (ə.s)-dan) elə faydalanarlar.
(Yenabiu’ly-Mevedde, sf. 477)
Hz. Mehdi (ə.s) Allahın onu insanlardan gizli saxladığı, hz. Mehdi (ə.s) olduğunun bilinmədiyi zamanlarda belə elmi, səmimiyyəti, gözəl əxlaqı və Allaha olan dərin bağlılığı ilə insanları maarifləndirəcək, onların ürəklərini Allaha və Quran əxlaqına yaxınlaşdıracaqdır.
“… MƏHZ O ANDA ƏMRİ BİL MARUF VƏ NƏHYİ ANIL MÜNKƏR (yaxşılığın əmr olunması və pisliklərin tərk edilməsi) TƏRK EDİLƏCƏK, ZİNA ÇOXALACAQ, ÇOX QAN TÖKÜLƏCƏK, ALİMLƏR ZALIM KƏSLƏRLƏ SƏMİMİ OLACAQLAR, DÖVLƏT İDARƏÇİLƏRİNİN QAPILARINA ÇOX GƏLİB GEDƏCƏKLƏR.”
(Esevadü’l Azam Şerhi Selamül Ahkam, Müellif: Hakimis Semerkandi (Ks), Yasin Yayınevi, səh.250))
Allahın yaratdıqlarından ən çox sevmədiyi iki adam: Birisi dəlalətə düşmüş, doğru yolda getməkdən imtina etmiş, həqiqi yoldan azmış, başıboş bir hala gəlmişdir. Sonradan uydurulan şeyləri tərifləyər, onlarla əylənər, xalqını da azğınlığa sürükləyib yoldan çıxarar. Özünə uyub azanlar üçün bir fitnədir, özündən əvvəlkilərin yolundan azmışdır. Yaşayarkən də, ölümündən sonra da özünə uyanları azdırar. Həm başqalarının günahlarını, həm də öz günahlarını daşıyır. O birisi də, məlumatsızlığı, cahilliyi nəfsində yığmış kəsdir ki, məlumatsızların, cahillərin yollarını azdırar. Uzlaşdırmada kordur, haqqı görmür. Tanımayanlar ona mütəfəkkir (düşünən) adını qoyarlar. Halbuki, məlumatdan xəbəri belə yoxdur. Gecəni səhərə qədər oyaq qalıb xeyri az olan şeyləri toplamışdır. Sonunda murdar, iylənmiş suyla qarınını şişirər, dəyərsiz şeyləri yığar və yığdıqlarını xəzinə zənn edər. İnsanların arasında, özündən başqalarını şübhəli şeylərdən qurtarmağı vəzifəsi bilərək hökm verməyə çalışar. Barəsində bilmədiyi şeylər haqqında soruşulduqda axmaq sözlər deməyə başlayar. Özü şübhə içində ola-ola qəti hökm verər və düşdüyü hal, hörümçək toruna düşmüş ağcaqanada bənzəyər. Verdiyi hökmün doğru və ya səhv olduğunu özü də bilməz. Doğru hökm veribsə, səhv olmasın deyə qorxar, səhv hökm veribsə, doğru olmasını ümid edər. Məlumatsızdır, məlumatsızlıq zülmətində səndələyərək yeriyib gedər. Heç bir məlumata diş vurmayıb (maraqlanmayıb), dişi… ardı... |